Klik hier om naar de Startpagina te gaan
of ga naar JacoPlaza voor
meer informatie. Ans en Frans Jacobs, Frans en Ans Jacobs,
Ans Jacobs, Frans Jacobs, Wiesenrain, Dorfmann, Feldthurns, Velturno, Zuid
Tirol, Eisacktal, Feldthurns, Klausen, Geislergruppe, Plose, Schlern, Brixen,
Bressanone
De weersvooruitzichten zijn voor vandaag niet slecht, maar het weer blijft
onstabiel. Zelf speel ik met de gedachten om naar Brixen te gaan en op
de terugweg via de supermarkt in Brixen, St. Andrea, de Würzjoch
en het Villnösstal weer terug te rijden naar Feldthurns. En, hoe
kan het anders: mijn wil geschiede!... |
|
 |
... Vanaf Feldthurns rijden we over de binnenweg naar Brixen. Brixen is slechts 8 km verwijderd van Feldthurns. Vrij snel na binnenkomst van de stad vinden we een parkeergarage aan de Dantestraße (Via Dante). Via de Kreuzgraben (Via S. Croce) bereiken we het oude stadsdeel en
staan meteen tegenover een toren van de oude stadsmuur. ... |
 |
|
...Vanuit de poort lopen we de Hofgarten in en kunnen we beginnen met ons bezoek. Omdat we al meerdere keren in Brixen zijn geweest, ontbreekt de noodzaak om Brixen te ontdekken en kunnen we met zijn viertjes ontspannen genieten van het goede weer en de fijne sfeer in deze Italiaanse stad met zijn typisch Zuid Tirols verzorgde straten en pleinen. ... |
|
Over Brixen In een breed dalbekken bij de samenvloeiing van de Isarco en de Rienza ligt het mooie oude stadje Brixen (Bressanone; 559; 15.000 inw), zeker een van de mooiste stadjes van Südtirol. Straten en pleinen tonen een typisch verzorgd Südtirols uiterlijk, maar de zon en de terrasjes zorgen voor een zuidelijke sfeer. Bij Brixen maakt de reiziger die uit het noorden komt, voor het eerst kennis met de Dolomieten, die ten oosten van de Brenner Autobahn beginnen. Daar verheft zich het Plánciosmassief, het recreatiegebied van Brixen. In dit massief domineert de Monte Plose, ook wel de 'huisberg' van Brixen genoemd. De stad Brixen heeft als bisschopsstad een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Südtirol. In de 15e eeuw was Nicolaas van Cusa bisschop van Brixen. Hij gold als een van de geleerdste mannen van zijn tijd: wiskundige, filosoof, historicus en sterrenkundige tegelijk. In het conflict met de Tiroolse hertog Sigismund der Münzreiche over de voogdij over de kloosters moest hij ten slotte het onderspit delven. Uit deze 15e eeuw, tevens cultureel en bloeiperiode, zijn nog heel wat kunstwerken bewaard gebleven. De laatgotische schilderkunst van de zogenaamde Brixener Schule hield tot in de 16e eeuw vast aan de gotische vormtaal, terwijl in het nabije Val Pusteria meer stijlelementen uit de Renaissance werden overgenomen. De oude binnenstad is omgeven door een stadsmuur met op iedere hoek een toren. Het middelpunt is het sfeervolle domplein, waar ooit onder grote publieke belangstelling de terechtstellingen plaatsvonden. De Hofgarten is gereconstrueerd na een voorbeeld van de Hofgarten van de Brixener Hofburg uit 1831. In 1991 was de reconstructie klaar, waarbij veel sier- en nuttige planten, zoals kruiden, tot een bijzondere eenheid werden samengevoegd. De waardevolle bronzen fontein uit de Biedermeier tijd werd gerestaureerd en is een sierraad voor de tuin. De mogelijkheid bestaat om deel te nemen aan de wandeling "Brixens unsichtbare Gärten". Met deze wandeling kom je door enige historische tuinen in het hart van de stad. (Bron: bovenstaande tekst is overgenomen uit de ANWB reisgids, gouden serie: Dolomieten-Gardameer) |
... Kortom, het wordt een heerlijke dag in Brixen. Tijdens onze wandeling in Brixen wordt ik aangesproken door Gerda en
Berthie Schutte. Gerda en Berthie zijn vaste bezoekers van mijn site en
hebben ook al een keer een bericht in het gastenboek van mijn Dolomietensite
geplaatst. Gerda Schutte is dol enthousiast en ik ben toch ook wel een
beetje (veel) met trots vervuld om twee van mijn ‘fans’ te
mogen ontmoeten. ... |
 |
| Foto boven: Tijdens onze wandeling in Brixen wordt ik aangesproken door Gerda en Berthie Schutte, vaste bezoekers van mijn site. |
 |
 |
 |
 |
| ... Samen met Kees en Anita lopen we nog wat door Brixen, maken de nodige foto’s en genieten natuurlijk van een heerlijke kop cappuccino op één van die gezellige terrasjes die Brixen iets bijzonders geven, een Italiaanse sfeer met een Oostenrijkse verzorgdheid. ... |  |
 |
... Om 15:00 uur verlaten we Brixen en op de terugweg doen we inkopen bij de grote Spar aan de rand van Brixen op weg naar St. Andrea. In St. Andrea wordt de kerk en bijbehorende kapel door Ans, Kees en mijzelf op vele manieren op het geheugenkaartje van onze digitale camera’s vastgelegd. ... |
|
Foto links: de Pfarrkirche en de Maria-Hilfkapelle in St. Andrea. |
 |
 |
| ... Maar dan …, dan volgt er een fantastische weg die ik eenieder,
die hier in de omgeving van Brixen is, kan aanraden. Terwijl richting Sterzing
en de Alpen de lucht volledig dicht zit, vervolgen wij onze weg richting
de Würzjoch (Passo del Erbe). Rijdend over een smalle, slingerende
weg ga je omhoog en wordt het uitzicht op de Geislergruppe en de Peitler
Kofler almaar imposanter en de dalen steeds dieper. Op een bepaald moment
heb je zelfs het idee tegen de Geislergruppe omhoog te moeten rijden. Bij de afslag naar de Würzjoch vervolgen wij onze weg richting het Villnösstal. ... |
 |
| Foto rechts: de rotsformatie waar we hier tegen aan kijken is waarschijnlijk de Monte Rovina. |
 Foto boven: Komend vanaf de richting St. Andrea hebben we plots een prachtig uitzicht over een deel van het Villnösstal met op de voorgrond St. Magdalena, heel in de verte de kapel St. Johann als stipje waarneembaar en op de achtergrond de allesoverheersende Geislergruppe. |
... Nu begrijp ik ook waarom het Villnösstal zo schilderachtig wordt genoemd. Ondanks dat de weersomstandigheden niet optimaal genoemd kunnen worden, is het uitzicht vanaf de smalle, zigzaggende weg naar beneden over het Villnösstal van een ongekende schoonheid. Vanaf grote hoogte heb je plots een fantastisch uitzicht over het dal. Beneden ligt St. Magdalena met haar kerkje, in de verte ontwaar je de kapel St. Johann in Ranui en op de achtergrond torend over de volle breedte de allesoverheersende Geislergruppe boven alles uit. Dit is niet alleen ‘een moment om lief te hebben’, het moet ook worden vastgelegd. Bij de eerstvolgende boerderij wordt dan ook op het erf gestopt en maken we een aantal foto’s. ... |
|
... Nagenietend rijden we plots in een engte tussen twee woningen St. Peter (St. Pietro) binnen en staan op het stadspleintje. Welke kant op? Een aanwijzing ontbreekt!? Help! Rechts zie ik mensen zitten, dus linksaf. Een goede gok, want Kees en Anita rijden even later dwars over het pleintje een doodlopende weg in en moeten derhalve omkeren en wederom over het pleintje, met een handvol toeristen, terug om de weg te kunnen vervolgen. ’s Avonds komt Antonia even langs, we maken een praatje, vullen de toeristenkaart in en informeren meteen of de parkeerplaats bij Kasereck op ruim 1900m goed bereikbaar is. Indien mogelijk, willen we vanaf deze parkeerplaats een wandeling naar het Latzfonser Kreuz maken. Nadat Antonia is vertrokken, maken Ans en ik aanstalten om te vertrekken
naar Kees en Anita. Maar op het moment dat Ans de deur opent, komen broer
en schoonzus de trap op. Anita had zin in een ommetje. Wat ’n energie
hè? Gezellig wordt er nagekletst en worden natuurlijk elkanders
foto’s bekeken. |
volgende pagina  |
