De heenreis in 2005 (juli)

Weerdeskundige Jan Versteegt Wat er aan vooraf ging, vrijdag 1-7-2005

Ondanks dat Ans van mening is dat er niet veel hoeft te worden gedaan, blijkt de praktijk het tegendeel uit te wijzen: de dag is letterlijk te kort. Terwijl Ans ´s middags nog in de gelegenheid is om even naar bed te gaan, is er voor mij nog genoeg om te controleren.

Afijn, om 19:15 uur vertrekken Ans en ik vanuit Waalwijk naar onze vakantiebestemming in Strassen. Tot nu toe hebben de weersdeskundigen voor zaterdag prachtig weer voorspeld. Hebben …, want de praktijk is weerbarstiger. De weergoden hebben ons de laatste dagen al getrakteerd op fikse regenbuien en de blaadjes dwarrelen in onze voortuin naar beneden alsof de herfst nadert. Maar ook vandaag vallen er met een regelmaat flinke buien.

Eenmaal op weg krijgt de auto al snel een extra wasbeurt. In Duitsland, al voor Keulen, noopt een hoosbui ons zelfs bijna tot stoppen omdat het zicht tot nul is gereduceerd.

P.S. De verbouwing van de laatste weken heeft zijn tol geëist: de vermoeidheid en de pijn huist werkelijk tot in alle uithoeken van mijn lichaam. Een vermoeidheid die niet na een nachtje slapen over is. Integendeel! De komende dagen zal deze vermoeidheid mij nog enkele keren flink opbreken.

Ergens op een parkeerplaats, het begint al een beetje licht te wordenZaterdag, 2-7-2005

Onderweg komt uit de luidsprekers van onze Astra een herzien weerbericht. De zaterdag zal regenachtig verlopen. Ook voor de zondag wordt weinig goeds voorspeld.
De reis verloopt niet beter dan het weer: de vermoeidheid breekt mij op en al direct na Koblenz moeten we stoppen, ik ben oververmoeid en heb slaap.
Om kort te gaan: het wordt een reis zoals we die nog nooit hebben beleefd. In negatieve zin dan. Tot aan het begin van de Brenner regen en ontzettend veel slaap- en rustpauzes, 950 km vechten tegen slaap en vermoeidheid, niet in staat om te slapen in de auto. De stugge afvering van mijn hagelnieuwe Opel Astra Cosmo, met amper 1000 km op de teller, heeft op de overgangen van de Duitse betonnen Autobahnen een extra vermoeiende uitwerking op mijn toch al vermoeide lichaamdelen. En tot overmaat van ramp springt deze Astra minder zuinig om met de inhoud van de benzinetank dan onze vorige Astra. ...
Meertje in de Rienza langs de Via Pusteria

... In Imst stoppen we om te tanken en nemen tevens de gelegenheid om een kopje verse koffie te drinken en wat te rusten. Vanaf hier gaat het beter, het schijnt dat deze kop koffie en klein wonder heeft verricht.
De tolpoortjes op de Brenner leveren geen problemen op, de drukte op de Brenner is niet al te groot en vanaf Italië schijnt de zon. De laatste 100 km duren lang en in het Pustertal levert het drukke verkeer het nodige oponthoud op. Echter, de zon maakt veel goed en een tikkeltje nerveus worden de laatste kilometers naar Strassen geslecht. ...

(Meertje in de Rienza langs de Via Pusteria even voorbij Bruneck.)

... Om klokslag 12:00 uur arriveren Ans en ik in Strassen. Het ontvangst door de familie Delvai is zeer hartelijk. Er wordt gezoend of we elkaar al jaren kennen. Oskar, Ans en de kinderen brengen de bagage naar boven en even later zitten we met z’n vieren aan de koffie.

Nog nooit hebben Ans en ik zolang over een heen- of terugweg gedaan. Bijna 17 uur heeft de rit geduurd, Ans en ik zijn dan ook gebroken. De koffie smaakt goed en de door Maria zelfgemaakte koek nog beter. We kletsen volop alsof we 17 uur niet de gelegenheid hebben gehad om iets te zeggen. Maria vraagt of we mee willen eten, ondanks dat er Knödel op het menu staan, slaan we het aanbod af. ...

 Links de woning van familie Delvai

Over Strassen

Die Sage berichtet, dass zur Römerzeit die Steigung der Talsohle vor Strassen (Heisinger Höhe) noch nicht vorhanden war und man daher ungehindert von Sillian bis in die Gegend des heutigen Abfaltersbach sehen konnte. In dieser ehemaligen Ebene habe es die große und reiche römische Siedlung mit dem Namen "Messa" gegeben. Ein an der Bundesstraße gefundener römischer Meilenstein sowie der Name "Römerstollen" deuten daruaf hin. Weiters berichtet die Sage vom Untergang von Messa durch eine furchtbare Katastrophe (vielleicht im 12. Jhdt.). Im Hintenburgertal habe ein großer See - der Messensee - nach einem besonders schneereichen Winter und nach plötzlich einsetzendem Tauwetter die Abdämmung durchbrochen und mit gewaltigen Schottermassen Messa verschüttet und zerstört. Der mächtige Schuttkegel der Heisinger Höhe sei auf diese Weise entstanden.
Als Folge des Ausbruches wäre es zur Bildung eines Stausees ab Hof gegen Tassenbach gekommen. Der See soll sehr fischreich gewesen sein. 1305 wird eine jährliche Stellung von 2.000 Fischen urkundlich erwähnt (Otto Stolz). Ab ca. 1400 wird vom See nichts mehr gemeldet. Das Wasser konnte abfließen, der See trocknete langsam aus. Geologische Bodenproben, den Name "Möser-Wiesen" gegen Tassenbach und ein Blick vom Dorfberg herab bestätigen deutlich die erfolgte Vermurung ind im Tal die Mulde des Stausees. Jedenfalls war nach Messa der Name Messensee der Dorfname schlechthin. In der ältesten Urkunde im hiesigen Archiv vom 6. Feber 1453 steht "Kapelle zum hl. Jakobus in Messensee".
Der Großteil dieses Berichtes ist bis heute historisch nicht belegbar.

Die Gemeinde Strassen ist eine große Streusiedlung, die teils im Talboden, teils in sonnseitiger Hanglage liegt. Sie besteht nur aus wenigen Einzhelhöfen, aber aus 9 Weilern (Fraktionen): Strassen, Messensee, Fronstadel, Hintenburg, Bichl, Heising, Bach, Hof, Tassenbach. Die Namen der Fraktionen deuten entweder auf ihre Lag hin oder verraten Vergangenes.

(Bron: http://www.gemeinde-strassen.at)

Wat later in de middag even naar Sillian voor inkopen

... Het enige wat Ans en ik op dit moment willen is rusten.

Wat later in de middag gaan Ans en ik nog even naar Sillian voor het doen van inkopen bij de Billa, tenslotte moet een mens ook nog eten. Voordat we de Billa binnenstappen, lopen we eerst naar het centrum van Sillian en halen wat informatiemateriaal bij het plaatselijke toeristenbureau en drinken nog wat op een terrasje.

’s Avonds eten we gebakken aardappels met salade en kunstvlees (=Valess) van Campina. Het geheel wordt weggespoeld met een heerlijk glas rode wijn (Merlot). ...
... Om 8:00 uur gaan we met z’n tweetjes naar bed voor een welverdiende nachtrust. 8 uur is vroeg, maar we gaan toch naar bed
vorige pagina /
 volgende pagina

Startpagina Startpagina