Een dag regen in Lienz

Over Lienz

De hoofdstad van Osttirol (673 m, 13000 inw.) ligt in het Lienzer Becken van de Drau, waarin de krachtig stromende Isel uitmondt. Rond dit bekken rijzen het Defereggengebirge, de Schobergruppe en in het zuiden de kale toppen van de Lienzer Dolomiten op. Het milde en zonnige klimaat verleent Lienz in de zomermaanden - met palmen en weelderige bloemen - een zuidelijk tintje. De Romeinen strichtten vlak bij Lienz de nederzetting Aguntum. De brug over de Isel, de verbinding tussen boven- en benedendal van de Drau, was zo strategisch dat daar in de 13e eeuw de eerste bewoning en vestingwerken ontstonden, tussen de akkers in het bekken en de boomgaarden waar peren, appels, pruimen en noten voor enige welvaart zorgden. Lienz kreeg stadsrechten in 1242 en werd residentie van de graven van Görz. De laatste graaf stierf in 1500 en daarna verpachtte keizer Maximiliaan I Lienz aan de Freiherren von Wolkenstein-Rodenegg. Een vrouwenklooster in Hall kocht Lienz in 1650, maar dat bezit eindigde in 1785 toen keizer Joseph II de kloosterorden ontbond. Pas in 1871 kwam Lienz tot nieuwe bloei door de aanleg van de spoorweg. In 1918 werd het districtshoofdstad van Osttirol.

Het kleine centrum ligt rond de kleurige gevels van de levendige, met cafés en terrassen gevulde Hauptplatz. Aan de zuidzijde van Schloss Liebbrug op, sinds 1988 raadhuis. De twee uivormige torens vormen het herkenniningspunt van Lienz. De parochiekerk St. Andrä aan de Patriasdorferstrasse, boven de stad, toont een mengelmoes aan stijlen, maar is met vier gotische vleugelaltaren een goed voorbeeld van Oost-Tiroolse gotiek. Op het kerkhof staat een Gedächtniskapelle voor de gesneuvelden uit beide wereldoorlogen. In een houten huis uit 1500 op de hoek van Schweizergasse en de Franz von Defereggenstrasse is de Riepler-Schmiede, een smederij, te bezichtigen. Hoog op een steile rots aan de ingang van het Iseltal ligt Schloss Bruck. Het heeft nog een romaanse kapel in de toren. Na de graven van Görz bouwden de Wolkensteiners verder in gotische en renaissancestijl. Op de tweede etage is de 13e-eeuwse Rittersaal met een beschilderde balkenzoldering bewaard gebleven. In het slot is het Osttiroler Heimatmusseum gevestigd.

(Overgenomen uit de ANWB reisgids, gouden serie: Midden-Oostenrijk)