Vakantie 2005 van de familie Jacobs aan de Dolomieten (Dolomiten) in Strassen in het Pustertal tussen Sillian en Lienz met bezoek aan Zettersfeld bij Lienz

Ans en Frans Jacobs, Frans en Ans Jacobs,
Ans Jacobs, Frans Jacobs, Wiesenrain, Dorfmann, Feldthurns, Velturno, Strassen, Delvai, Zuid Tirol, Pustertal, Lienz, Zettersfeld, Hochpustertal

Zettersfeld (bij Lienz)

Foto is gemaakt rond het middaguur en wederom is de sneeuwgrens gezakt

Vrijdag, 8 juli 2005
Ook vannacht viel de regen er met bakken uit. Ondanks dat, staan Ans en ik toch weer om 6:00 uur naast ons bed. Het regent nog steeds en het ziet er grauw en zeer bewolkt uit. Buiten is het erg koud en wanneer de wolken even iets optrekken, zien we dat de sneeuwgrens is gezakt tot 1600-1700m.

Van Maria mochten wij eieren uit het kippenhok halen. Omdat ik zin heb in eieren met spek, wil Ans deze uit het kippenhok halen. Ans die, als stadsmens, de mening is toegedaan dat de kippen hun eieren zelf in een doosje bij de deur van het kippenhok zetten, is geschokt wanneer alle kippen naar haar toe komen rennen wanneer ze het hok nadert. Ontdaan komt Ans dan ook zonder eieren terug. Als echtgenoot probeer ik deze crisissituatie manmoedig het hoofd te bieden en volledig ontspannen adviseer ik Ans om toch maar even met Maria te gaan praten en te vragen of Maria de eieren voor haar uit het hok wil halen. Dit blijft niet zonder resultaat, binnen enkele minuten heeft Ans 6 eieren, bieslook en een krop sla in handen. Tja, hoe anders zou dit afgelopen zijn zonder mijn advies? ...

Preekstoel

Foto boven: Dreifaltigkeitskirche in Strassen.

Foto rechts: preekstoel.

... Voordat we onszelf te goed gaan doen aan de eieren en de heerlijke spek die wij van Maria hebben gekregen, lopen Ans en ik eerst naar het dorpscentrum voor het maken van foto's van de kerk. Het is de tweede keer dat we in Strassen zijn en tot nu toe is het er nog niet van gekomen om dit kerkje op het digitale geheugen vast te leggen. ...

Het mooie interieur van de Dreifaltigkeitskirche van Strassen

Zur Baugeschichte

In 1638 wurde eine bestehende Kapelle vergrößert und 1641 durch den Weihbischof von Brixen, Anton Crosini, eingeweiht.
Auch diese Kapelle wurde mit der Zeit zu klein, und so wurde sie im Frühjahr 1763 bis auf die Grundmauern abgetragen und mit einem Neubau begonnen.
Baumeister war Thomas Mayr aus Lienz, der zwei Pläne vorlegte. Zur Ausführung kam der Rundbau mit den acht massiven Wandpfeilern und der mächtigen Rundkuppel. Der andere Plan wurde dann in der Kirche von Asch, Gemeinde Anras, verwirklicht. 1766 war der Rohbau fertig. Er wurde mit einer reichen und qualitätsvollen Einrichtung und Gemälden ausgestattet.
Die Rundkuppel verjüngt sich nach oben und wird von der Laterne mit acht rechteckigen Fenstern, die nach der Überlieferung aus der alten Kapelle stammen, gekrönt und erhellt. Weitere acht große Fenster mit unterbrochenen Konvexbögen und ein Fenster an der Portalfront geben dem Raum genügend Licht.

Foto boven: het mooie interieur van de Dreifaltigkeitskirche van Strassen.

... ’s Middags gaan we naar Lienz, het wordt of de Tristacher See of de kabelbaan naar Zettersfeld; Maria was over Zettersfeld zeer enthousiast. Omdat het nog steeds bewolkt is, rijden Ans en ik eerst naar het dalstation van de kabelbaan om te zien hoe de situatie is. De zon doet verwoede pogingen om door het wolkendek te breken en in de gaten die vallen zien we dat er nog sneeuw ligt op de toppen van de bergen. Dit levert een bijzonder tafereel op en derhalve besluiten we om de kabelbaan naar Zettersfeld te nemen. ...

Foto rechts: in de gaten die in het wolkendek vallen, zien we dat er nog sneeuw ligt op de toppen van de bergen.

Een drievoudig chapeau voor de service van de kabelbaanmedewerkers

... Wanneer ik naar de cabine van de kabelbaan loop, komt, zonder dat ik er om vraag, een medewerker mij helpen bij het instappen. Er wordt een geelrode lat voor op de cabine geplaatst en snel gebeld naar het bergstation. Bij aankomst boven staat een medewerker al klaar, wordt de cabine stilgezet en mag ik aan de hand van de medewerker uitstappen. Een drievoudig chapeau voor deze service. ...

Foto links: Lienz was hier nog duidelijk te zien, even later verdween de stad achter de wolken.

... De kabelbaan naar het hoogste punt Steinermandl is buiten werking. Ans en ik besluiten daarom om naar Steinermandl toe te lopen. In eerste instantie slaan we een verkeerde weg in en lopen onszelf vast in de modder, hierna kiezen we voor een comfortabele weg via wandelroute 9b. Voor het maken van foto’s zijn de omstandigheden verre van optimaal. ...

Foto rechts: de kabelbaan naar Steinermandl is buiten werking.

Ons einddoel Steinermandl hebben we niet bereikt

... Telkens komen wolken voorbij drijven en ontnemen het zicht op de besneeuwde Lienzer Dolomiten. Helaas is ons einddoel, de Steinermandl, niet gehaald. Slechts een paar honderd meter scheiden ons van het kabelbaanstation. De laatste Talfahrt gaat om 17:15 uur en om deze te halen, is het de hoogste tijd om rechtsomkeer te maken.

Net voordat Ans en ik het laatste deel van de wandeling naar het bergstation beginnen, schuift het wolkendek opzij en kunnen we alsnog genieten van een prachtig uitzicht over het Ober Drautal of het Mölltal. ...

Foto links: ons einddoel Steinermandl hebben we niet gehaald. Foto onder: Ober Drautal of Mölltal, dat is niet duidelijk.

Ober Drautal of Mölltal, dat is niet duidelijk; maar mooi is het wel

... Op de terugweg met de kabelbaan, wordt wederom dezelfde service verleend die ik eerder op de dag had mogen ontvangen, al moet de medewerker van het dalstation even een sprintje trekken om nog op tijd bij de bedieningsknoppen te komen. Al bij al staan Ans en ik versteld van deze, misschien wel vanzelfsprekende, dienstverlening.

’s Avonds genieten Ans en ik nog na bij het avondeten en een heerlijk glas wijn. Ondanks het minder goede weer, maar dankzij de goede zorgen en verwennerij van Maria en haar gezin en de mooie omgeving kan deze vakantie niet meer stuk.

Na het drinken van een kop koffie, beginnen Ans en ik met het inpakken. Een aantal spullen waaronder twee grote tassen brengt Ans alvast naar de auto, de rest blijft staan tot de volgende dag. Even later staat Maria voor de deur, terug van haar dagje Innsbruck; volgens haar zeggen was het stressen. Maria vraagt hoe laat wij de volgende ochtend willen vertrekken. We maken nog een praatje, bedanken haar voor de fijne week en de gastvrijheid. Tevens dring ik erop aan of we toch a.u.b. mogen betalen. Maria wijst dit resoluut af. Ook het verzoek of we dan iets aan de kinderen mogen geven wordt afgewezen. Wij zijn “eingeladen” en daarmee basta en als we zin hadden mogen we ook zaterdag en zondag nog blijven, de familie Simons kon door omstandigheden pas ’s maandags komen.