Hall in Tirol

Hall in Tirol is een oud middeleeuws stadje. De oude naam Solbad Hall geeft al aan dat de stad bij een zoutmijn werd gebouwd en fungeerdeals badplaats, waar velen genezing zochten in een behandeling zouthoudend water. Al in 1232 werd er melding gemaakt van zoutmijnen bij Thaur en Hall. In 1303 verkreeg Hall stadsrechten en de stad zou opbloeien door de zouthandel en de scheepvaart op de Inn. Ook vorsten lieten een welgevallig oog op Hall. Hertog Sigismund der Münzreiche verkoos het tot zijn residentie. Keizer Maximiliaan verbleef er graag en aartshertog Ferdinand II stichtte er met zijn zuster het Damenstift. Een zeer belangrijke gebeurtenis vond plaats in 1567 toen van Meran ( nu Italië ) de Munt verplaatst werd naar Hall. Tot 1805 was Hall de plaats waar het geld geslagen werd. Nog altijd is de Münzerturm het symbool van de stad. Vanaf de 17e eeuw verloor de zoutwinning aan belang en in 1967 werd de mijn en daarmee het Kurhaus definitief gesloten. Door de aanleg in 1858 van een spoorweg in het Unterinntalen in 1867 naar de Brennerpas moest Hall voorgoed zijn leidende positie afstaan aan Innsbruck. Het oude Hall is nog intact gebleven en wordt beschouwd als het mooiste Middeleeuwse stadsgezicht van Tirol. Dit historische gedeelte wordt aan de noord- en westzijde omsloten door de met bomen beplante Stadsgraben. Deze boulevard loopt langs het Kurhaus en Kurpark, waar muziekkapellen regelmatig concerteren....

Hall in Tirol (vervolg)

...De oude stad wordt verdeeld in een boven- en een benedenstad. De meeste huizen zijn smal en hoog en worden door stevige steunberen gestut, aangebracht na de grote aardschok van 1670. De Obere Stadt, met als centum de Obere Stadtplatz, is het bezienswaardigste gedeelte. Vrij op de Obere Stadtplatz staat stoer en hoog de Pfarrkirche St Nikolaus als een echte middeleeuwse kerk nog altijd omgeven door lage gebouwen waarin winkeltjes huizen. Verbouwingen in het begin van de 15e eeuw hebben van deze kerk uit 1281 een grote, driebeukige hallenkerk gemaakt. Van buiten toont het nog wel sporen van de laatgotiek, van binnen is de stijl overheersend barok, aangebracht in 1750. De westelijke gevel wordt gesierd door een hoge baroktoren. In het interieur heeft dus de barok in de aankleding duidelijk de overhand. Een stijl die u ook terug vindt in de knappe en kleurrijke plafondschilderingen van de 18e eeuwse hofschilder Josef A. Mölk. Het in zwart en goud uitgevoerde hoofdaltaar (1657 ) in het koor is een prachtig stuk werk van Erasmus Quellinus, leerling van Rubens. Een kerkje in de kerk is de Waldaufkapelle, genoemd naar en uit dankbaarheid opgericht door ridder Florian Waldauf, die op de Hollandse Zuiderzee van de verdrinkingsdood was gered. Het smeedijzeren hek rond deze kapel is een voorbeeld van Tiroler handsmeedkunst. Ook buiten de kerk zijn twee kapellen. Aan de kant van de lange Graben is dat de twee verdiepingen hoge St Magdalenenkapelle, zo genoemd naar het vleugelaltaar (1480), dat vanuit de gelijknamige kapel in het Halltal hier naar toe werd overgebracht. Tussen de winkeltjes aan de achterkant van de kerk geeft een poort met trap toegang tot een klein binnenplein, Het domein van de pagodeachtige roodgele barokke St Josefkapelle (1698 ), waar iedereen een kijkje komt nemen naar de plafondschilderingen....

Hall in Tirol (vervolg)

...De Obere Stadtplatz wordt naar het westen toe afgesloten door het roodwit geluikte Rathaus, van de straat gescheiden door een gekanteelde muur. Het bestaat uit twee delen. Een breed gebouw met portaal en kansel vanwaar de raadsbesluiten vekondigd werden, en het zogenaamde Koningshaus, dat bekroond wordt door een hoog, rood pannendak. Dat voormalige paleis van de graven van Andechs kreeg zijn nieuwe functie, nadat aartshertog Leopold IV het in 1406 aan de stad ten geschenke had gegeven. Het interieur bestaat uit rijke, van middeleeuwse sfeer vervulde zalen als de Bürgerstube (1660 ) en de raadzaal (1447 ). In een verstild hoekje nabij de Obere Stadtplatz ligt het Bergbaumuseum . Ondergronds is daar uitgebeeld hoe de zoutwinning in het Halltal in zijn werk ging. Aan het kleine Stiftplatz in het oosten van de stad staan de Stadtsaal en twee okergeel geschilderde kerken. Het dichtst bij de Stadtsaal staat de voormalige Jesuitenkirche, nu Allerheiligenkirche (1606-1610 ), een vroegbarok bouwwerk. Het plafond is verfijnd versierd met witte reliëfs en verguldsel. Een van de oudste delen van het gebouw is het roodmarmeren portaal (1610 ). Het voormalige Jesuitencollege ernaast heeft de mooiste barokke binnenplaats van Tirol. In de zomer zijn er  regelmatig concerten in de Allerheiligenkirche. Aartshertog Ferdinand II stichtte samen met zijn zuster aartshertogin Magdalena (1590 overleden ) in 1566-1567 het Damenstift Hall. Kerk en klooster werden gebouwd door de hofbouwmeester Glovanni Lucchese. De kleine Damenstiftskirche wordt gesierd door een prachtige barokke toren. Het renaissance-interieur werd later ook aan de barokstijl aangepast. Het plafond dat volkomen wit is gehouden, heeft zijn stukwerk te danken aan de leden van Wessobrunner Schule ( 1630 ). De binnenplaats van het klooster is een van de weinig bewaard gebleven voorbeelden uit de renaissancetijd ( 16e eeuw ). In het zuiden van de stad staan aan het eind van de Münzergasse de donker geheimzinnige muren en poorten van de bijna volledig ingebouwde Burg Hasegg (1480-1515 ), waar in 1494 keizer Maximilliaan zijn tweede vrouw Bianca Maria Sforza trouwde. Het is een fraai gotisch bouwwerk met burchtkapel, ridderzaal en munterij. In de burcht bevindt zich het Haller Stadt museum. Over de Münzergasse welft zich de laatste stadspoort, de Münzertor,  gesierd door een mooi wapen. Loopt u hier onderdoor, dan kom je bij een aardig hoekje, waar een beekje rustig stroomt langs kleurrijke tuintjes, waarboven de gevels van Hall mooi front maken. Boven alles uit torent de massieve, groenkoperen top van de Münzerturm (1490 ), het herkenningsteken van de stad.