Bezoekje aan Emmy en Peter op Camping Hell in Fügen

Na het noodweer dat gisteren over Fügen is getrokken, kunnen we nu gelukkig toch lekker buiten zitten.Kaart naar camping Hell in fügenZaterdag, 22 aug. 2009
Gisteravond heeft het hier nog wat geregend en in de verte hoorden we onweer. In Fügen is een flink noodweer geweest. Flinke hagelstenen hebben gaten geslagen in de voortent van Peter en Emmy. In Fügen zelf hebben de hagelstenen wel meer dan 20 cm hoog gelegen. Gelukkig is dit alles ons bespaard gebleven.

We wisten dat het vandaag een mindere dag met regen zou worden. Iets dat na zoveel aaneengesloten dagen mooi weer, gemakkelijk te accepteren valt. Derhalve zijn we vanmorgen iets later opgestaan.

Het is gewoon top! Zo’n gastvrouw hebben we nog nooit gehad. Chapeau!

Zo’n dag is natuurlijk ook uitermate geschikt om al die dingen te doen, die een beetje achterop zijn geraakt. Kortom, deze morgen leende zich goed voor het bijwerken van de verslagen, wat sms’jes sturen naar Sandra en een afspraak maken met Peter en Emmy.

Nu waren wij al enthousiast over onze vakantiewoning en Silvia, de eigenaresse. Vanmorgen werden we nog enthousiaster toen we zagen wat ze allemaal deed. De bloemen op het balkon worden dagelijks water gegeven, het balkon geveegd en ook de onderkant van de balkons worden daarbij niet vergeten. Enne…, Silvia vraagt meteen of ze vanmiddag, wanneer wij afwezig zijn, het beddengoed mag verschonen. Jeetje, zo’n service hebben we nog nooit meegemaakt...


Kaart naar Fugen
De sporen die het noodweer van gisteren naliet op camping Hell. Foto's zijn van Peter en Emmy.
De sporen die het noodweer van gisteren naliet op camping Hell. Foto's zijn van Peter en Emmy.

Emmy snijdt de 'Marillen Roulade' aan....Om kwart over elf vertrekken wij naar camping Hell in Fügen waar Peter en Emmy hun caravan hebben staan. De rit duurt iets langer dan verwacht. Reden? Een langzaam rijdende file op de 169 door het Zilertal. Waarom? Geen idee. De camping ligt in de wijk Gagering van Fügen en is eenvoudig te vinden. Lijkt de camping vanaf de weg wat eenvoudig en sober. Eenmaal op de camping, krijg je een totaal andere indruk. Het is een mooie camping waarin het nodige is geïnvesteerd: een mooi restaurant, een leuk zwembad en een prachtige sanitaire eenheid. Kortom: het ontbreekt Peter en Emmy aan niets.

...ook tips voor wandelingen die we met de scootmobiel kunnen doen.

Terwijl wij onze auto’s parkeren op de parkeerplaats, komt Peter net aanlopen; had wat afval weggebracht. Gezamenlijk lopen we naar de caravan waar Emmy ons op staat te wachten. Snel worden wat stoelen bij de Duitse buren gehaald. Gezellig drinken we koffie, praten er lekker op los en krijgen de nodige tips van Peter en Emmy. Ondermeer ook tips voor wandelingen die we met de scootmobiel kunnen doen. Om kwart voor twee is het tijd of afscheid te nemen. Maar niet voordat we de mooie sanitaire unit hebben bekeken en uiteraard gebruikt.

Vanaf camping Hell rijden we naar Schwaz in het Inntal. Jammer, net voordat we het Zillertal uitrijden, begint het te regenen. Op weg naar Schwaz houdt het op met regenen en begint het werkelijk te hozen. We rijden Schwaz binnen, maar met deze regen is er één moeilijk een parkeerplaats te vinden en twee is er geen donder aan. Na een aantal parkeerplaatsen voorbij te zijn gereden, stoppen we over de brug op een kleine parkeerplaats achter een flat. Terwijl wij ons brood opeten, overleggen we wat te doen. Anita en ik hebben (zoals wel vaker) beiden hetzelfde idee. Wij zijn een grote Interspar voorbij gereden. Kortom, wat let ons om daar relaxed wat inkopen te doen?...

Jawel.., die Marillen Roulade smaakt bijzonder goed

Nee, nee, geen noodsignaal maar wel erg herkenbaar; wij weten meteen welke kant te kijken. Enne…, ik moet zeggen: “Het tovert altijd een glimlach op onze gezichten!”

...We besluiten terug te rijden naar een grote InterSpar supermarkt aan het begin van Schwaz en parkeren onze C-Max  op de gehandicapten parkeerplaats. Maar waar zijn Anita en Kees gebleven? Ans en ik lopen naar de grote ingang. Net voordat we naar binnen gaan, horen we het bekende ‘mormeltieren fluitje’ van Kees. Nee, nee, geen noodsignaal maar wel erg herkenbaar; wij weten meteen welke kant te kijken. Enne…, ik moet zeggen: “Het tovert altijd een glimlach op onze gezichten!” Jawel, zelfs bij dit pokkenweer.

...een vliegende kraai (deze keer vermomd als m’n Ans) vangt altijd wel wat.

In het restaurant doen we onszelf tegoed aan koffie en koek, doen wat inkopen en drinken weer koffie. Al eerder meen ik het te hebben vermeld: een vliegende kraai (deze keer vermomd als m’n Ans) vangt altijd wel wat. We beginnen bij de fleece vesten. Niet duur, maar welke kleur? Wordt het een rode of een bruine? Het wordt een bruine, die heeft ze alvast binnen. Iets verderop vindt Ans een bakje voor de magnetron. “Goh, wat leuk!” en “Kijk dat dekseltje en klepje eens. Dat is handig!”. “Wel duur hè!?” Veel zeg ik niet tegen de mannelijke lezers, maar klinkt het voor jullie niet erg herkenbaar?

Bij het vak ‘convenience’ vinden we Schlutzkrapfen. M’n Ans kiest voor ‘Tortellonis mit ricotta Spinatfüllen’, een sausje en zalm. Tju…, waren we maar alvast thuis! De rest van de tijd, tot zes uur, hebben we vol gekletst. Jawel, gekletst, want buiten houdt het niet meer op met regenen terwijl de temperatuur is gezakt tot 13 C. Nadat we onze laatste yoghurt met vruchten naar binnen hebben gewerkt, lopen we naar de roltrappen. “Nog even daar bij die winkeltjes kijken!”, roept Ans. Bij de juwelier ziet Ans horloges. Haar Seiko van drie jaar geleden, weigert al lang diensten. Reden voor Ans om dagelijks, veelvuldig mij lastig te vallen met een “Hoe laat is het?”. “Ik hoef geen nieuwe horloge!”, sputtert Ans theatraal. Toch raar dat hier vier neuzen tegen het glas aan zijn gedrukt. Even later wordt dan ook een horloge om de pols van Ans gedaan. De Seiko verdwijnt in het doosje en niet veel later loopt Ans trots met haar nieuwe aanwinst naar buiten.

Toch raar dat hier vier neuzen tegen het glas aan zijn gedrukt.

In de regen rijden we weer naar Kaltenbach in het Zillertal. Wanneer we in onze vakantiewoning aankomen, worden we aangenaam verrast. Of moet ik zeggen: beleven we iets wat we in onze 34 jaren vakantie ervaring nog niet eerder hebben meegemaakt. Niet alleen het beddengoed is door Silvia verschoond. Ook is de woning gestofzuigd, zijn de wasbakken schoongemaakt, hangen er schone handdoeken en liggen er in het toilet en de badkamer schone matjes. Het is gewoon top! Zo’n gastvrouw hebben we nog nooit gehad. Chapeau!

Al eerder heb ik ergens geschreven: één rustdag is genoeg! Wel, we hopen dat de weerberichten beter kloppen dan in Nederland. Voor morgen wordt er in ieder geval mooi weer aangegeven. De temperatuur kan oplopen tot 28 graden. Enne, niet minder interessant: tot donderdag wordt mooi weer aangegeven. Tja, kunnen we vrijdag een rustdag inlassen en zaterdag vervolgen we onze vakantie in Feldthurns.

 
naar boven
 
vorige pagina /
naar boven
/ volgende pagina