Grande Dixence

De licht besneeuwde toppen liggen al te schitteren onder een strak blauwe hemelKlik hier voor de Barrage de la Grande DixenceZondag, 16 okt.’05
De nacht verloopt redelijk goed, hoewel ik met een regelmaat wakker wordt van pijn in mijn enkels en geïrriteerde ogen. De wekker hebben we bewust niet gezet, met als resultaat dat Ans en ik pas – voor ons doen op het zeer later tijdstip – om 8:00 uur opstaan. Wanneer ik de gordijnen open doe, liggen de licht besneeuwde toppen al te schitteren in de zon onder een strak blauwe hemel. Omdat het dal smal is, zal het nog wel even duren voordat de zon onze woning verwarmd. De temperatuur schommelt rond het vriespunt.
Tijdens onze eerste vakanties hier in Grächen, werden de ochtenden altijd doorgebracht met wandelingen langs de suonen (=waterleidingen) in de bossen boven onze vakantiewoning. Deze vroege ochtendwandelingen in de frisse lucht is hetgeen wat ik het meeste mis. ...

Over Suonen

Het Wallis en met name het Midden-Wallis is altijd al een zeer droge streek geweest. Toen de bergdalen in de 15e en 16e eeuw voor akkerbouw in gebruik werden genomen, moesten de boeren een manier verzinnen om hun land te bevloeien. De oplossing waren 'Suonen', kunstmatig aangelegde irrigatiekanalen, die het smeltwater uit gletsjerbeken over de bergflanken naar de akkers voerden. De Suonen hebben een unieke toeristische betekenis gekregen, doordat er wandelwegen langs zijn aangelegd.

Water is leven
Eeuwenlang vormde de Suone de belangrijkste zorg van de boeren, want geen water betekende geen oogst en dus geen middel van bestaan. Met vereende krachten werd het hele stelsel van Suonen aangelegd, waarvoor men veelal uitgeholde boomstammen gebruikte. Niet alleen de aanleg in bergachtig terrein, maar ook het onderhoud vereiste de nodige zorg.

De nieuwe tijd
Vandaag de dag zijn er in het Wallis nog zo'n tweehonderd Suonen met een gezamenlijke lengte van 760 kilometer. De langste is die van Saxon, 39 kilometer. 160 Suonen, in het Frans overigens 'bisses' genoemd, transporteren nog water. De meeste liggen in de streek rond Visp, Raron en Sion. Met het afnemende belang van de landbouw in de Alpen, de wijnbouw uitgezonderd, is ook de rol van deSuonen veranderd. Door de wijngaarden langs een Suone lopen is een reis terug in de tijd, in het spoor van de eerste bewoners van deze bergstreken. Dat is de nieuwe betekenis van de Suonen: de wandelwegen langs deze kanalen brengen de natuur, cultuur en geschiedenis van het Wallis dichterbij. Ze bieden steeds weer een verrassend uitzicht op de omringende bergen, de dalen, dorpen en boerengehuchten, ver weg van de drukte.

Wandelroutes
De meeste Suonen kennen geen al te grote hoogteverschillen, maar er zijn er ook bij die meer wandelervaring vereisen. En wees niet verbaasd als u ineens langs een overhangend rotsblok komt of in een diepe kloof blikt.

De mooiste Suonenwandelingen zijn door Wallis Tourismus samengebracht in een brochure, waarin de routes, wandeltijden en hoogteprofielen opgenomen zijn. De wandeltijd varieert van 2 uur tot forse tochten van meer dan 8 uur. In de brochure staat aangegeven, waar zich logies- en eetadressen bevinden en op welke punten van de route men met het openbaar vervoer kan komen.

... Rond half tien staat Dien in keurige outfit en met een paar wandelschoenen in de hand voor ons raam, uit op een praatje. Ze vindt ons, in tegenstelling zoals wij ons voelen, er zeer fit uitzien. Zij gaan met de familie naar Ernen bij Fiesch. Omdat er ook gewandeld wordt, blijft Wim alleen thuis.

Ons doel voor deze prachtige dag ligt bij Sion in het Val des Dix: le Barrage de la Grande Dixence. Het Val des Dix ligt in het verlengde van het Val d’Hérémence dat op zich een zijdal is van het Rhônedal. ...

Bij Sion slaan we af naar het Val de Dix
De twee kastelen zijn helaas niet zichtbaar ... De weg vanaf afslag Sion naar het Val d’Hérens en het Val d’Hérémence is erg druk. Half weg deze weg willen Ans en ik een foto maken van Sion in het Rhônedal. Jammer …, het Rhônedal is mooi zichtbaar, maar het deel van Sion (de twee kastelen) die wij willen fotograferen is voor ons onzichtbaar. ...
Foto links: Helaas, de twee respectabele heuvels die het beeld van Sion bepalen zijn niet zichtbaar. Op de hoogste heuvel (658m) staat de burchtruïne Toubillon, op de andere (611m) de burcht Valère met daarin de romaanse kerk Notre-Dame-de-Valère.
... Even later slaan we in Vex rechtsaf het Val d’Hérémence in en rijden vervolgens over een rustige weg door een door de herfst gekleurd landschap val met lariksen naar het stuwmeer achter in het Val des Dix. Op de parkeerplaatsen is het, in de schaduw van de stuwdam, rustig en erg koud. ... Op de parkeerplaatsen is het, in de schaduw van de stuwdam, rustig en erg koud

Enkele gegevens van Grande Dixence:

  • Het meer ligt op een hoogte van:
  • 2365 NAP;
  • Bouwjaar: 1950-1964;
  • In gebruik genomen: 1961-1965;
  • Muurhoogte: 284 m;
  • Kroonlengte: 700 m;
  • Inhoud stuwmeer: 385 miljoen m3;
  • Oppervlakte stuwmeer: 4,04 km2.
Er moet een hoogteverschil van 284m worden overbrugd Even over het randje kijken
Stuwmeer met links de kapel St. Jean Het kapelletje St. Jean geeft alles weer menselijke verhoudingen
... Het hoogteverschil dat moet worden overbrugd (284m), is voor mij, zeker de eerste dag van de vakantie, een hele klus. Aan de hand van Ans en met één wandelstok - en onder het toeziend oog van de medewandelaars – worstel ik mezelf omhoog. ...

Over Grande Dixence

De stuwdam Grande Dixence is de hoogste in Europa. Vanuit Sion is het per auto een uur rijden, vanuit Hérémence is de afstand nog 14 km. Tussen Hérémence en de stuwdam komt men door het kleine dorpje Mâche. Dit dorp bestaat uit twee gedeelten: lawines gingen steeds dwars door het dorp, waardoor er in het midden geen huizen staan. Vanaf de parkeerplaats bij de dam is het te voet ongeveer 200 meter tot het bezoekerscentrum. Er is een permanente tentoonstelling over de bouw en de exploitatie van de dam. Vooral in de weekeindes kan het druk zijn; de Grande Dixence trekt meer dan 100000 bezoekers per jaar. De maximale hoogte van de gigantische betonnen wand bedraagt 285 m. Met de bouw werd al in 1953 begonnen, en enige jaren later kon het eerste gestuwde water al zorgen voor energie. Pas in 1966 echter kwam het volledige werk gereed; er werd 6 miljoen kubieke meter beton verwerkt. Het gebouw bij de dam deed tijdens de bouw van de dam dienst als onderkomen voor de arbeiders, en fungeert nu als hotel. Gedurende de zomermaanden bestaat de mogelijkheid om het inwendige van de betonnen kolos te bezoeken. Binnen in de dam lopen namelijk tunnels en tunneltjes met een totale lengte van maar liefst 32 km. Een (begeleide) tocht door de eindeloze gangen, die zijn aangelegd om het inwendige van de dam te kunnen controleren, is een zeer aparte ervaring. Denk wel om warme kleding Voor informatie over tijden en prijzen: kijk hier. Als het stuwmeer achter de dam helemaal vol is, dan drukt het water het beton zo'n 10 cm het dal in. Door een pijpleiding verlaat onder hoge druk zo'n 45 kubieke meter water per seconde het stuwmeer. Al het benodigde ruwe materiaal voor de bouw was afkomstig uit de omgeving. Alleen het cement werd met enkele kabelbanen uit Sion aangevoerd.

Om boven op de dam te komen kan gebruik worden gemaakt van zo'n kabelbaan, die nu dienst doet als personenlift. Vanaf de dam strekt het stuwmeer zich ruim 5 km uit. Het water wordt overigens niet alleen aangevoerd door de omringende gletsjers. Er zijn pijpleidingen aangelegd om water aan te voeren vanuit de zijdalen, zelfs tot het Mattertal aan toe. Soms moet daarvoor water worden opgepompt; dat gebeurt dan in de uren dat er een productie-overschot is van elektriciteit. Alleen bij zeer lage waterstand is nog een oude stuwdam (gebouwd in 1935) in het meer te zien, die door de bouw van de nieuwe overbodig werd. Voor wandelaars is er een fraai wandelpad langs het meer, dat aanvankelijk door (deels verlichte) tunnels voert. In circa vier uur komt men bij de Cabane des Dix, waarvandaan diverse tochten kunnen worden ondernomen.

(Bron: http://www.wallisgids.nl)

Alvast kijken hoe we het beste de terugweg kunnen lopen

... Eenmaal boven valt het stuwmeer wat tegen, maar is het uitzicht op de bergen indrukwekkend. Hoewel, de lengte van de kroon is met zijn 700 m al net zo indrukwekkend als de hoogte. ...

Eenmaal boven valt het stuwmeer tegen
Hier vindt u een link naar de site van Grande Dixence.
Informatie Voldoende wandelroutes voor de echte wandelaar

... De informatie op de bordjes maakt duidelijk dat hier voor de echte wandelaar genoeg te ondernemen valt.

Ans en ik maken een wandeling langs het meer. Tijdens deze wandeling moeten we door een aantal tunnels en tussen de tunnels in, is het uitzicht op de besneeuwde toppen van de Pigne d’Arolla en de Mont Collon mooi. ...

Het uitzicht op de besneeuwde toppen van de Pigne d’Arolla en de Mont Collon mooi

... De eerste tunnel waar we doorheen gaan is vrij lang. Gelukkig is er verlichting aanwezig, want wij, twee simpele Hollanders, laten natuurlijk altijd die handige zaklantaarn met dat zuinig ledje in de vakantiewoning liggen.

De overige tunnels zijn aanzienlijk korter en maken verlichting en/of een zaklamp ovebodig. ...

... Tussen de tunnels in heb je telkens een verrasende uitkijk op het berglandschap. Het nodigt als het ware uit om foto's te maken en daar komen we uiteindelijk ook voor. ... Tussen de tunnels in heb je telkens een verrasende uitkijk op het berglandschap
Het nodigt als het ware uit om foto's te maken en daar komen we uiteindelijk ook voor Achteraf zie je pas hoe nietig je bent
Foto boven: zittend op een steen is het heerlijk om in de zon foto's te maken. Achteraf zie je pas hoe nietig je bent.

... Na beëindiging van deze wandeling lopen we nog even over de stuwdam voor het maken van een aantal foto’s. De afstapjes om van de ene kant naar de andere kant van de dam te komen vormen voor mij een barrage op zich, en met enig ongeduld moet ik dan ook telkens wachten op de helpende hand van Ans.

Het eerste deel van de weg terug naar de parkeerplaats, lopen we over de langere grindweg; lijkt mij iets veiliger. ...

Met zijn lengte van 700m is hij even imposant als de hoogte
... Op de terugweg naar Vex, maken Ans en ik nog wat foto’s van de pyramiden in het Val d’Hérens. In oktober 2002 zij wij hier ook al geweest, toen maakte de lichtomstandigheden het bijna onmogelijk om goede foto's te maken. Nu is het iets beter omdat de piramides nog net voor een deel in de zon staan. ...
... Rijdend richting Visp komen we langs Leuk. We besluiten even de richting van Leukerbad op te rijden. Hierbij verzuimen Ans en ik om de afslag naar het historische stadje Leuk in te slaan, dit moet dus in de loop van deze vakantie nog eens worden gedaan. De weg naar Leukerbad zit wat tegen: wegwerkzaamheden, een bijna-aanrijding (een waaghals die ons wilde passeren op een moment dat het niet ging), te veel verkeer en invallende schemer, doen ons besluiten om te keren en naar de vakantiewoning te gaan. ...

... Maar op de terugweg naar het Rhônedal, weet Ans net voor Leuk-Stadt toch nog een leuke foto te maken. En een fotograaf die zo'n mooie foto maakt, moet natuurlijk zelf ook op de foto.

's Avonds zitten we na het avondeten lekker in onze heerlijke fateuils en beseffen maar al te goed dat we weer een fantastische dag achter de rug hebben. Ans zegt dan vaak: "Je krijgt wat je verdient!", ze zal hierin wel gelijk hebben.

vorige pagina /
volgende pagina

Startpagina Startpagina