Brig/Visp
Stockalperschloss met tuinKlik hier voor de kaart van Brig en Visp

Zaterdag, 16 september 2006
Om kwart voor zeven zijn we opgestaan. Buiten ziet het er bewolkt en nevelig uit. Ans heeft gelukkig geen hoofdpijn meer. Gisteren was ikzelf blij, dat ik voor het eerst sinds zeer vele jaren geen last van ontstoken ogen had bij het autorijden. Helaas, vannacht zijn beide ogen weer flink geïrriteerd geraakt doordat ik verkeerd op mijn hoofdkussen heb gelegen.
Rond tien uur begint de zon een beetje door te komen. De weerberichten geven aan dat het ´s middags zonniger zal worden. Omdat er nog ondergoed voor Ans gekocht moet worden, besluiten we om naar Brig te gaan. Ik zet onze Astra in parkeergarage Altstadt. In Brig is het gezellig druk. Ans en ik lopen wat door de stad, halen wat informatie bij het station en gaan vervolgens naar het Stockalperschloss. In het park eten we ons brood op, maken wat foto´s van dit toch wel mooie slot en lopen terug naar het centrum voor een kop cappuccino. Gallerei op de binnenplaats van het StockalperschlossUitgerekend en achteloos stem ik in met het restaurant van Ans d’r keuze. Waarom kiest mijn Ans nu dit kleine restaurant met het trottoirbrede terras en waarom niet dat mooie, grote restaurant aan de overzijde met dat mooie uitzicht over het plein? Peinzend zak ik in mijn stoel, terwijl de bediening van mij wil weten wat ik wil hebben. Schijnbaar ben ik zo verzonken in gedachten, dat ik mijn antwoord drie keer moet herhalen en dat bij de laatste keer de serveerster ver voorover komt hangen alsof ik Grieks praat en zij mij totaal niet verstaat. Het antwoord komt snel. Terwijl ik naar rechts kijk zie ik een kledingrekje bij een outdoor sportzaak buiten staan. “Was dat niet die zaak waar wij in juni die multifunctionele outdoor jacks, met die uitneembare voering, die sierlijke ritssluitingen in die frisse kleur hebben zien hangen?”, vraag ik aan Ans. “Zullen ze die nog hebben?”, vraagt mijn Ans op een manier waarvan zij weet dat ik daarvoor meteen bezwijk. Brig is ook een plaats waar u op de Matterhorn-Gotthardbaan kunt stappenWel beste lezer, de cappuccino is deze keer iets sneller gedronken dan normaal en even later staan we in de kledingrekjes te zoeken. Gelukkig, de jacks hangen er niet meer en hetgeen er hangt kan Ans d’r interesse niet opwekken. ...

Over Brig

Brig (680 m; 11500 inw.) is de bedrijvige hoogdstad van het Duitstalige Wallis en net als Martigny een kruispunt van internationale handelswegen. Het is de belangrijkste plaats op de doorgaande wegen route tussen de Simplonpas en het Lötschbergspoor naar Berner Oberland. Daarnaast is hier het treinstation van de route Furka - Oberalp, Brig - Visp - Zermatt en tussenstation van de exclusieve Glacier Express en een groot busstation.

StockalperpaleisGeschiedenis
De Romeinen maakten reeds in de 2e eeuw n.C. gebruik van de Simplonpas, waardoor de huidige stad Brig toen al een rol van betekenis speelde. Kaspar Jodok Stockalper begon in 1634 met het transport van zijde over de Simplon naar Lyon. In het midden van de 17e eeuw begon dezelfde Stockalper met de bouw van een groot slot, vanwaar hij de scepter zwaaide over de transporten via de Simplon. De rijkdom die hij daarbij in korte tijd verwierf, veroorzaakte grote afgunst bij de bevolking. In 1678 moest Stockalper zelfs uitwijken naar de andere kant van de Simplon (Domodossola). In 1691 overleed hij. Het Stockalperslot, met de drie torens Kaspar, Melchior en Balthasar, is nu de grootste Briger bezienswaardigheid. De opening van de Simplon spoorwegtunnel in 1906 (een tweede tunnelbuis werd in 1922 geopend) en de aansluiting op de Lötschbergspoorlijn naar Bern maakten Brig tot het verkeersknooppunt van nu.

Ovegang tussen Stockalperschloss naa StadtverwaltungBezienswaardigheden
Op de Bahnhofplatz krijgt men een goede indruk van het verkeersknooppunt Brig. Op de achtergrond bevindt zich het station, waarvandaan treinen vertrekken richting Bern, Genève en Milaan. Vanaf het stationsplein vertrekken de smalspoortreinen van de Matterhorn Gotthard Bahn naar Zermatt en richting Andermatt. Op het plein vindt men ook de gele postbussen, die de verbindingen onderhouden met dorpen in de omgeving, waaronder Saas Fee. Het doorgaande autoverkeer wordt sinds 1999 niet meer over het stationsplein geleid: een nieuwe verbindingsweg voor het transitverkeer betekent een belangrijke verbetering. Overigens zal de rol van Brig als spoorwegknooppunt over enkele jaren enigszins worden overgenomen door Visp, zodra de Lötschberg basistunnel in gebruik genomen is.

Vanaf het station naar het zuiden loopt, licht stijgend, de Bahnhofstrasse met een groot aantal winkels. Als men deze straat oploopt, aan het einde links afslaat en dan weer rechts, bereikt men in 10 minuten het Stockalperslot. Op de binnenplaats staat een oude postkoets opgesteld, waarmee vroeger de verbindingen over de alpenpassen werden onderhouden. ’s Zomers worden hier filmvoorstellingen gegeven. In het 17e eeuwse slot zetelen tegenwoordig de gemeenteraad en de rechtbank. Daarnaast zijn er van mei tot oktober dagelijks rondleidingen door het slot met o.a. een multimediale presentatie over het leven van Stockalper (info rondleidingen). Even verder dan het Stockalperslot aan de linkerzijde van de Alte Simplonstrasse staat de Kollegiumskirche, in 1675-1685 tijdens de Reformatie door de jezuïeten gebouwd op initiatief van Stockalper. Vlak tegen deze kerk staat de in 1732 gebouwde kloosterkerk van de ursulinen. De hieraan verbonden middelbare school staat tegenwoordig bekend als beste in het hele Duitstalige gebied van Wallis.

Foto genomen vanaf de SebastianplatzWandeltip
Deze wandeling levert een weids uitzicht op over het Rhônedal èn een hoge dosis treinen.Vanuit Brig klimt de spoorlijn van de BLS, de Bern-Lötschberg-Simplonbahn langzaam via de zuidhelling het Rhônedal uit. Langs deze spoorlijn, die in 1913 in gebruik genomen werd, ligt een comfortabel wandelpad: de Lötschberg Höhenweg. Neem de trein van Brig tot Hohtenn (daar verlaat de spoorlijn het Rhônedal naar het noorden) en loop terug richting tot één van de andere stations langs de spoorlijn (Ausserberg, Eggerberg of Lalden, resp. 3, 5 of 6 uur gaans) Het wandelpad is een stuk langer dan de spoorlijn zelf, die door tunnels en over mooie viaducten natuurlijk de kortste weg kiest. Het wandelpad is maar zelden echt steil, veelal volgt het de spoorlijn of een van de bisses, de oude irrigatiekanalen. Op het station in Brig is een prospectus van de Höhenweg verkrijgbaar.

Een stukje Altstadt in VispOver Visp

Visp (651 m; 6500 inw.) zal de komende jaren tot het nieuwe spoorweg-knoopunt van Wallis uitgroeien. Het stadje ligt 10 km van Brig aan de ingang van het Mattertal en het Saastal. Bij Visp treft men ook chemische industrie aan. De laatste jaren heeft Visp zich ontwikkeld als congrescentrum.

Geschiedenis
In de middeleeuwen was Visp uitgangspunt voor het goederentransport over de Monte Moropas, die achter in het Saastal ligt en Zwitserland met Italië verbindt (zie Wandeltip Monte Moropas). Visp was door de bisschop in leen gegeven aan de Heren van Visp. Bij een poging van de graven van Savoye om heel Wallis in handen te krijgen, leden de Savoyen in Visp een nederlaag. De Vispers waren erg gesteld op hun onafhankelijkheid, en toen de Savooiaardse krijgers op 23 december 1388 Visp binnentrokken, hadden de bewoners de straten onder water gezet. Onder water, dat wil zeggen: onder ijs, want de winterkoude had er een grote ijsbaan van gemaakt. Zo werd de aanval tot een nederlaag. Strijd was er ook in 1799, toen de Fransen onder Napoleon Wallis binnenvielen en innamen.

Het oude stadhuis in VispBezienswaardigheden
Op het eerste gezicht lijkt Visp alleen maar een industriestad, en dat is gedeeltelijk ook waar. Maar het oude Visp laat de geschiedenis van deze stad zien. Wie vanuit Brig komt, vindt het oude centrum aan de linkerkant van de hoofdweg. Mooie patriciërshuizen herinneren aan de tijd dat Visp een belangrijke economische stad werd. Aan de rechterzijde van de hoofdweg zal de komende jaren worden gebouwd aan een nieuw stationscomplex.

De Burgerkirche of Heilige Driekoningenkerk vindt zijn oorsprong in de 11e eeuw maar heeft zijn huidige gezicht gekregen in de 18e eeuw. De kerk heeft een romaanse toren, en het interieur is sterk barok. In de crypte kan men de sporen zien die wijzen op de oorspronkelijke 11e eeuwse kerk. Vlak bij de Burgerkirche staat het huis In-Albon met een stenen trapgevel. De tweede kerk in Visp is gewijd aan St.-Martin en is ook gebouwd in de 18e eeuw. In 1955 werd de kerk echter drastisch uitgebreid. Een zuilengang en de toren herinneren nog aan de oorspronkelijke kerk.

De oorspronkelijke zuilengang van de St. Martinskirchei...Om half twee rijden we, zonder ondergoed voor Ans, weg uit Brig naar de Carrefour in Visp. In de Carrefour is op de tweede etage o.a. ook een kleding afdeling. Op dezelfde etage waar de kleding is uitgestald, bevindt zich ook de computerafdeling. Voordat we na het ondergoed lopen, bezoeken we eerst deze afdeling; elektronica heeft nu even meer mijn interesse dan Ans d’r onderbroeken. Er ligt hier een zeer laaggeprijsde mobile harddisk te lonken. Maar deze keer ontkom ik er niet aan en Ans wil naar de afdeling dameslingerie. Gelukkig zijn er in Ans d´r maat voldoende onderbroeken aanwezig en hoeven we niet lang zoeken. Nu weet u uit de inleiding dat ik het kabeltje van mijn mobiele harddisk ben vergeten. Een oude doorgang in VispMaar toen ik het prijskaartje van Ans d’r nieuwe onderbroeken zag, realiseerde ik mezelf meteen dat ik die mobile harddisk die ik zojuist had gezien wel kon vergeten. U zult begrijpen dat een keuze tussen een mobile harddisk en een aantal onderbroeken voor Ans, waarschijnlijk in Ans d’r voordeel zal uitvallen. Ook moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat mijn bijdrage aan de seksuele revolutie de laatste jaren te verwaarlozen is. Mijn interesse in damesondergoed is, gezien mijn leeftijd, tanende, het leidt toch maar af van de essentie. Daarentegen is omgekeerd evenredig hieraan mijn belangstelling voor alles wat digitaal is enorm toegenomen. Ik probeer Ans daarom ook uit te leggen dat zo’n mobile harddisk heel wat vernuftiger in elkaar zit dan menig damesslip en dat dit stukje digitale techniek verhoudingsgewijs stukken goedkoper is dan twee van die damesslips, laat we maar niet spreken over vijf paar. Mijn Ans is niet gemakkelijk te overtuigen en ik probeer het over een andere boeg te gooien. Ik bied haar de reserve schoenveters van mijn orthopedische schoenen aan die ik in de auto heb liggen. Volgens mijn ruwe schatting zijn deze lang genoeg en even efficiënt. Nu moet ik ook weer bekennen dat mijn kennis over dit minuscule stukje dameslingerie niet erg groot is. Mijn kennis hierover bestaat slechts uit de afbeeldingen die langs de weg staan en die telkens mijn aandacht op de meest ongelukkige momenten afleidt, zodoende al diverse keren tot bijna-kopstaart-botsingen hebben geleid. Maar nee, mijn Ans is niet te vermurwen. In dit soort situaties weet mijn Ans beroepshalve altijd de juiste prioriteiten te stellen. Ans probeert mij, zoals een moeder een kind zoet houdt, aan het lijntje te houden met de woorden: “We zijn hier nog niet weg!”. Wel beste lezer, ik ben inmiddels 57 jaren oud, maar die woorden klinken me nog bekend in de oren van vroeger. Een beetje teleurgesteld, onder de indruk van Ans d’r wijze woorden maar volgzaam als altijd, loop ik aan de hand van Ans via de roltrap naar de begane grond van Carrefour. Omdat we hier toch zijn, doen we maar meteen wat extra inkopen. ...

Foto impressie van onze wandeling door een gedeelte van Visp


Interval seconden

... Voordat we bij de Carrefour wegrijden wordt eerst de nimmer nalatende dorst van onze Astra gelest, heerlijk om te doen bij een literprijs van €1,09; je zou zowaar wat extra willen geven. Vanaf Carrefour gaat het richting centrum van Visp. Visp heeft een leuk oud stadsgedeelte en in het zonnetje maken Ans en ik er een aantal foto´s.
Om kwart voor vier wordt het tijd om weg te rijden uit Visp naar Grächen. Net voorbij Stalden zien we nog kans om twee bruggen in Stalden te fotograferen. Achteraf kunnen we thuis alleen maar constateren dat deze foto´s weinig toevoegen aan de foto´s die we al hebben. Maar ja, de zon en de omgeving hebben zo een inspirerende uitwerking op ons, dat Ans en ik in ons enthousiasme amper uitgefotografeerd komen. Even schijnen we te vergeten dat het niet om de kwantiteit gaat maar om de kwaliteit. Eenmaal in onze vakantiewoning Nadelgrat, kunnen we nog lekker op het balkon in de zon zitten in afwachting totdat Kees en Anita komen.

Om half zes komen Kees en Anita aan. Hun reis is goed verlopen. Ze hebben redelijk wat zon gehad en fijne rustpauzes gehouden bij het Lac de la Gruyère en het meer van Geneve. Ans helpt die twee, aangemoedigd door mij vanaf het terras, met het naar boven brengen van hun bagage. Heerlijk, de vakantie kan nu echt beginnen en terwijl Anita in een constante woordenstroom door de vakantiewoning loopt te redderen, praten Kees, Ans en ik een beetje bij.
´s Avonds komen Kees en Anita bij ons op de Koffie. Of we elkaar al jaren niet hebben gezien. Goh, wat hebben wij elkaar toch altijd veel te vertellen.

vorige pagina /
volgende pagina

Startpagina Startpagina