Inleiding en heenreis
Op de parkeerplaats van het eerste benzinestation na Koblenz, neemt Ans het stuur over.Klik hier voor de kaart naar Blatten bei Naters

Zaterdag, 20 september 2008
Onze najaarsvakantie gaat ook dit jaar naar Zwitserland. Het heeft even geduurd voordat we onze keuze deze keer hadden bepaald. De reden? Wel, onze voorjaarsvakantie in het Zwarte Woud was Ans en mij niet tegengevallen, maar de grote vraag bij het uitzoeken van ons vakantiedoel was: wat doet het weer?

Nadat de keuze op Zwitserland was gevallen, moest natuurlijk ook nog een woning worden gevonden. Natuurlijk hadden we graag onze toevlucht gezocht in de woning Nadelgrat van Magda en Tony Gruber. We weten dat we daar immer met open armen worden ontvangen en dat het uitzicht ons altijd heeft weten te bekoren. Maar die trap? Die trap naar de woning is voor mij een hindernis geworden die niet meer in mijn eentje te slechten is.

Wat nu? (Rees)Kees, één van mijn forumleden, had een fijne zomervakantie beleefd in Blatten bei Naters. De woning was mooi, goed ingericht en ook het uitzicht liet niet te wensen over. Blatten is ons bekend vanwege een wandeling vorig jaar in de Massaschlucht en we wisten dus min of meer waar we terecht zouden komen. Maar zou de woning nog vrij zijn?

Een mailtje naar Clementine en Eros Montemezzani bracht snel het verlossende antwoord: de woning was vrij. Het contact met de familie verliep vervolgens vlot en alras was de woning gereserveerd. Een goede keuze? Jawel, u zult het verderop lezen. Het was werkelijk een fantastische woning.

De beloofde mooie zonsopkomst wordt ons onthouden. Hoewel, de lucht ziet er hoopvol uit.De dagen voor onze vakantie zijn voor Ans en mij niet echt op een prettige manier verlopen. Ans heeft drie dagen voor ons vertrek weer eens last gehad van behoorlijke hoofdpijn. Zelf heb ik de dag erna, twee dagen voor vertrek, flink last gehad van hartritmestoornissen. De vermoeidheid is erg groot en derhalve heb ik (nog) niet echt veel zin om op vakantie te gaan. Maar ..., zoals u weet kan het tij snel keren.

Vrijdagavond zijn Ans en ik rond negen uur ‘s avonds naar bed gegaan. Zaterdagmorgen (of is het midden in de nacht), na een belabberde en zeer korte nacht waarin ik amper heb geslapen, staan we om twee uur op.

Het inpakken van de koffers gebeurt, mede door toedoen van Ans, geroutineerd en snel en om 2:50 uur zitten we in onze C-Max klaar voor vertrek en vragen elkaar of we niets vergeten zijn. Een wederzijdse positieve bevestiging is het gevolg. Nog een klein vraagje richting m’n Ans: “Mag ik van jou een Werther’s Echte?” En nadat Ans mij zo’n gekaramelliseerde bonbon van gestolde boter, suiker en room vanuit het zakje in het rechter portiervak in de opening onder mijn neus heeft geduwd, jawel, de intimiteit kent bij ons geen grenzen, draai ik de contactsleutel om en rij weg. De vakantie is begonnen en Radio 2 zorgt voor een gezellig achtergrond sfeertje. ...

De brug bij Speyer. Altijd weer die markante mijlpaal die je hebt bereikt....Het is heel rustig en gelukkig is er weinig vrachtverkeer op de weg. Bij Keulen is de temperatuur gedaald tot 8 graden. Zestig kilometer voor Koblenz klinkt er vanaf mijn dashboard een ‘ping, ping …’. Nu had ik mezelf al afgevraagd hoe mijn C-Max mij waarschuwt voor vorst.  Wel, nadat ik aan Ans vraag: “Wat is dat?” En Ans met een “Wat?” mij duidelijk maakt dat het raadsel door mij alleen moet worden opgelost, knippert er voor mijn neus op het dashboard een ijskristal als vorstwaarschuwing. “Há Ans, ik weet al wat het is!” “Wat?” “Nou dat belletje!” “Welk belletje?” Tja, de rest zal ik u besparen, maar de buitentemperatuurmeter geeft inmiddels vier graden aan.

De vermoeidheid neemt bij mij merkbaar toe. Gevolg: op de parkeerplaats van het eerste benzinestation na Koblenz, neemt Ans het stuur over. De beloofde mooie zonsopkomst wordt ons onthouden. Hoewel, de lucht ziet er hoopvol uit. ...

Om 7:35 uur tanken we bij benzinestation Bruchsal. De zon schijnt inmiddels volop.
Om 7:35 uur tanken we bij benzinestation Bruchsal. De zon schijnt inmiddels volop.
Het is druk op de parkeerplaats en de mensen genieten zichtbaar van het goede weer.
Het is druk op de parkeerplaats en de mensen genieten zichtbaar van het goede weer.

Bij wegrestaurant Prateln (Basel) lassen Ans en ik om kwart over tien een lange pauze in.... Om 7:35 uur tanken we bij benzinestation Bruchsal. De zon schijnt inmiddels volop. Het is druk op de parkeerplaats en de mensen genieten zichtbaar van het goede weer. Jawel, en wij niet minder. Want wie ons kent, weet dat wij niet meer te stuiten zijn wanneer we eenmaal op weg zijn.

Om 8:05 uur rijd ik verder. Maar bij Ettenheim, het is inmiddels kwart over negen en hebben 580 km afgelegd, moet Ans het stuur wederom overnemen; ik kan mijn ogen werkelijk niet meer openhouden.

Bij wegrestaurant Prateln (Basel) lassen Ans en ik om kwart over tien een lange pauze in. We lopen wat door de winkelgalerij, eten een broodje en spoelen het weg met twee grote koppen cappuccino. Een paracetamol doet ook de hoofdpijn als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Rond de klok van elf uur rijd ik weer verder. De grootste slaap is over, alleen mijn ogen zijn hevig geïrriteerd maar gelukkig verricht mijn zonnebril naar verloop van tijd toch een klein wondertje en rijden we ontspannen richting Kandersteg. Hoe vaak hebben we deze weg al gereden en telkens genieten we wanneer we door dit prachtige landschap rijden. Steeds meer herinneringen die ons dierbaar zijn komen bovendrijven. Want dierbaar zijn ze, zo ook de herinneringen aan die vakanties dat we samen met Corry en Gerard op weg waren naar een fijne vakantie. Hoewel ik de vrijheid die we met ons tweetjes nu hebben koester, blijft er toch altijd een hunkering naar die tijd met de warmte van hun gezelschap aanwezig. Ik mijmer nog even voort en voordat ik het weet zijn we dicht bij de afslag naar Kandersteg. In het laatste stuk naar de ‘Autoverlad’ in Kandersteg, wanneer we door sfeervolle plaatsjes en langs de Blausee komen, begint het aftellen echt en komen de kriebels in m’n buik. De zon? Och, die zorgt samen met de sneeuw op de toppen dat mijn stemming haast naar euforische hoogten stijgt. Nee, de dag kan niet meer stuk, want wedden dat het straks in Wallis nog mooier is! ...

Om 12:48 uur komen we aan in Kandersteg en even later kan ik onze C-Max al op de trein rijden.Om 12:48 uur komen we aan in Kandersteg en even later kan ik onze C-Max al op de trein rijden. Om 13:10 uur rijden we vanuit de tunnel met dichtgeknepen ogen het daglicht weer tegemoet. Jawel …, dat doet zeer. Zoals verwacht schijnt de zon fel. Ieder die wel eens van de trein gebruik heeft gemaakt, weet dat je in enkele minuten nadat de trein tot stilstand is gekomen de reis kunt voortzetten. Zo ook wij. In een rij tuffen we door de tunnels en rijden even later het Rhônedal in waar de vakantie-euforie naar nog grotere hoogte stijgt; het dal baadt werkelijk in de zon. ...
In een rij tuffen we door de tunnels en rijden even later het Rhônedal in waar de vakantie-euforie naar nog grotere hoogte stijgt ...
In een rij tuffen we door de tunnels en rijden even later het Rhônedal in waar de vakantie-euforie naar nog grotere hoogte stijgt;...
...het dal baadt werkelijk in de zon.
...het dal baadt werkelijk in de zon.
Ans en ik hebben de tijd en voordat we een winkelwagentje volladen, drinken we eerst op het terras van de COOP een cappuccino met een vers stuk gebak.
Ans en ik hebben de tijd en  voordat we een winkelwagentje volladen, drinken we eerst op het terras van de COOP een cappuccino met een vers stuk gebak.

Rarhaus en Kerk in NatersOver Naters en Blatten

Naters (673 m ü. M.; inw. incl. Blatten: 7800 (2007)) ligt tegen Brig aan, richting Furka. De oude dorpskern straalt rust uit. Zeer in het oog springen de witte kerk (17e eeuw) en de opvallende toren van 54 m hoogte (12e eeuw). In de kerk staat een vroeg-barok altaar met 86 figuren; het hart van het altaar toont een levendig laatste avondmaal. Vlak naast de kerk, in de Beinhausstrasse, is het Beinhaus (1514); een blik naar binnen geeft zicht op minstens 1000 keurig opgestapelde schedels. Deze schedels zijn daar geplaatst na het ruimen van een begraafplaats die te klein geworden was. Een indrukwekkend en luguber gezicht, voorzien van de opbeurende spreuk: Was ihr seid, das waren wir, was wir sind, das werdet ihr.

 

Blatten (onderdeel van de gemeente Naters) is in de loop der jaren heel wat vakantiehuisjes rijker geworden, maar de dorpskern is daardoor zeker niet veranderd. Blatten is een uitgangspunt voor vele wandelingen. Vanuit Belalp (per kabelbaan en een aansluitende korte wandeling te bereiken) ziet men een van de mooiste panorama's in Wallis. De Aletschgletsjer ruim 23 km lang, domineert hier het uitzicht. Vanuit Belalp worden gletsjer-wandeltochten (onder begeleiding) georganiseerd, onder andere naar het aan de overzijde van de gletsjer gelegen Riederalp. Natuurlijk is hier 's winters een skigebied met vele pistes, waarvan er zelfs een door een tunnel (met kunstmatig aangebrachte sneeuw) gaat van 4 m breed en 150 m lang (Hohstock).
Wandeltip

Wandeling door de Massaschlucht van Blatten naar Ried-MörelEen fraaie wandeling vanuit Blatten (bij Brig) voert door de Massaschlucht, de kloof waardoor het smeltwater van de Aletschgletsjer naar de Rhône stroomt. Het pad volgt de oude waterleiding die soms langs loodrechte rotswanden was aangelegd. Het wandelpad is op die plaatsen in de rotsen uitgehakt en loopt langs bloedstollende afgronden. Niet echt gevaarlijk, maar wel spectaculair. Het is circa twee uur lopen van Blatten tot Ried-Mörel, hiervandaan in circa een half uur terug met kabelbaan en trein tot Brig. De bus van Brig naar Blatten doet er 25 minuten over.

(Bron: http://www.wallisgids.nl)

...Omdat onze vakantiewoning pas na drie uur beschikbaar is, gaan we eerst in Visp inkopen doen. Helaas moeten we constateren dat de vertrouwde Carrefour plaats heeft moeten maken voor een supermarkt van COOP. Hoewel de winkel er netjes uitziet, is het assortiment en de uitstraling toch minder dan die van Carrefour.

Ans en ik hebben de tijd en  voordat we een winkelwagentje volladen, drinken we eerst op het terras van de COOP een cappuccino met een vers stuk gebak. Het smaakt heerlijk, de zon schijnt overdadig en het uitzicht op het vertrouwde berglandschap bezorgen Ans en mij het zwitserlevengevoel.

Om 15:30 uur arriveren we zonder problemen bij onze vakantiewoning ‘Zum Chrachu’. Een aardige, goedlachse Clementine Montemezzani staat ons aan het begin van de inrit al op te wachten en is ons behulpzaam met het naar boven brengen van de bagage. Nadat de bagage in de woning staat, laat Clementine ons de woning zien en geeft de nodige informatie.

Wanneer Clementine, die in de omgeving van Zürich woont, onze woning verlaat, pakken wij de koffers snel uit. Even later, terwijl Ans een Cup-a-Soup klaar maakt, schiet ik mijn eerste foto’s; tenslotte is de eerste indruk eenmalig.
Ja, daar zit je dan met je Cup-a-Soup negenhonderd kilometer van huis te genieten van het prachtige landschap en de rustige omgeving. Nadat de zon achter de bergen is verdwenen en de temperatuur te ver is gedaald om nog langer op het balkon te zitten, gaan we verder op verkenning in de woning.

Ja, en nu willen jullie natuurlijk weten hoe onze vakantiewoning eruit ziet? Wel, lees dan hieronder verder!....

De woning is gewoonweg ‘super’!
De woning is gewoonweg ‘super’!
De woning heeft niet alleen aan de zijkant een ruim bemeten terras/balkon, ook het balkon aan de voorzijde is zeer groot.
De woning heeft niet alleen aan de zijkant een ruim bemeten terras/balkon, ook het balkon aan de voorzijde is zeer groot.
Je kunt in zo’n woning meteen merken dat ook de eigenaresse zelf de woning gebruikt. De woning is volledig voorzien van spaarlampen, vloerverwarming en een uitstekende (warm)watervoorziening.
Je kunt in zo’n woning meteen merken dat ook de eigenaresse zelf de woning gebruikt. De woning is volledig voorzien van spaarlampen, vloerverwarming en een uitstekende (warm)watervoorziening.
De woning is groot, licht en is heel comfortabel ingericht.
De woning is groot, licht en is heel comfortabel ingericht.
De ruime gang naar keuken, bad- en slaapkamers...Wel, de woning is gewoonweg ‘super’! De woning heeft een hoog ‘IKEA-gehalte’. Maar aangezien ik een trouwe fan ben van dit Zweeds concern en als lid van de IKEA-familie met een regelmaat een filiaal bezoek, al is het maar voor een kopje cappuccino en een broodje zalm, voel ik mezelf er meteen helemaal in thuis.

De woning is groot, licht en is heel comfortabel ingericht. Je kunt in zo’n woning meteen merken dat ook de eigenaresse zelf de woning gebruikt. De woning is volledig voorzien van spaarlampen, vloerverwarming en een uitstekende (warm)watervoorziening. De waterdruk was zo hoog, dat ik vaak denk dat de waterkraan in de keuken van een ‘turbo’ is voorzien. De grote woonkeuken is méér dan volledig ingericht. De kastjes puilen zowat uit van het servicegoed. Werkelijk niets ontbreekt. Jammer alleen dat de vaatwasser op de dag van onze aankomst kapot is gegaan.

De woning heeft aan de voorzijde een groot balkon met een mooi uitzicht. Ook aan de oostzijde is een groot terras/balkon. Elke woning heeft een eigen garage. Onze woning bevindt zich op de eerste etage. Gelukkig is er een hellend pad vanaf de garage naar de begane grond van de woning. De wenteltrap naar de eerst etage (waar ons woning is) is weliswaar eentje met ‘luie treden’, maar door het ontbreken van een trapleuning aan de rechterzijde vormt deze voor mij toch een probleem.

De stilte in en rondom de woning is fijn en zeer rustgevend. Maar zoals altijd heeft elk voordeel ook een nadeel: de weg door het dal is prachtig, maar vanaf Naters toch zo’n 8 km lang. Zelf ervaar ik dat niet als vervelend, maar ik kan mezelf voorstellen dat niet iedereen dit op prijs stelt.

Tja, en dan het bed. Zelf had ik het IKEA-bed al op de foto gezien en wist dat het té laag is. Maar daarover straks meer. Want Ans heeft een lekkere maaltijd bereid en bij de COOP hebben we niet voor niets een paar lekkere flessen rode wijn meegenomen; aan tafel dus. ...
Het uitzicht is mooi en de stilte in en rondom de woning is fijn en zeer rustgevend.
Het uitzicht is mooi en de stilte in en rondom de woning is fijn en zeer rustgevend.
...’s Avonds kijken we niet alleen naar de foto’s van deze dag, maar werk ik meteen het verslag een beetje bij en bespreken Ans en ik wat we morgen eventueel zullen doen. Tja, en dan is het tijd om na een lange dag het bed in te kruipen. Jawel kruipen, want ik zou jullie nog bijpraten over dat net iets te lage bed. Het bed is voorzien van een brede plank als rand. En zo kan het dus gebeuren dat ik, vermoeid van de reis, nét iets te ver op het nét iets te lage bed ga zitten en meteen op de nét iets te zachte matras achterover rol en meteen op de bedhelft van m’n Ans terecht kom. Niet dat ik daar zelf een probleem mee heb, maar óók m’n Ans is moe!!!! Het opstaan wil echter niet meer lukken en ik spreek m’n vrees dan ook uit voor een toiletgang in de nacht. Na wat gespartel met m’n benen en met de hulp van Ans, weet ik toch weer omhoog te komen, het bed uit te kruipen en een nieuwe poging te ondernemen. Tenslotte: oefening baart kunst. Nadat ik wederom naast m’n Ans lig, dwalen mijn gedachten naar de matrassen in de andere slaapkamer. Als we nu eens … zzzz, snurk!
 
naar boven
 
vorige pagina /
naar boven
/ volgende pagina