Zaterdag

terugblik naar mijn geliefde ZwitserlandZaterdag, 11 oktober

Kijk niet achterom ondanks dat het vandaag de dag van vertrek is en dat niet alleen. Ik bedenk me dat het vandaag precies 43 jaar geleden is dat mijn vader overleden is. Vroeg op, de laatste dingen in mijn koffer proppen en vooral om mij heen kijken of ik niets vergeten ben. Mensen die veelal vergeten worden in een hotel is de kamerdame of heer net zoals men het wil, gauw even een waardevol briefje papier in het vaasje stoppen waar mijn wasdoekje zo mooi in gedrapeerd was. Wat heb ik het fijn gehad deze afgelopen week, een prima verzorging hier en misschien ondanks het vele loopwerk toch nog een kilootje aangekomen.

Kijk niet achterom bedenk ik me tijdens het laatste ontbijt, de jongedame die mij zes dagen lang voorzien heeft van een heerlijke pot koffie staat al voor mijn tafel. Koffie heb ik al gelijk meegebracht, is het goed zo? Natuurlijk wat fijn dat je me zo snel voorziet van mijn geliefde ochtenddrankje…wat een service. Een dag tevoren had ik haar al een leuke tip overhandigd want ook iemand die het eerst in je zichtveld staat iedere morgen kan heel belangrijk zijn.
Als eerste in de eetzaal doe ik mij tegoed aan het heerlijke bruine en nog warme brood en bedenk me dat een goed ontbijt belangrijk is om de dag mee te beginnen....

In gedachten hoor ik mijn vader zeggen: “Goed je voeten optillen!”
In gedachten hoor ik mijn vader zeggen: “Goed je voeten optillen!”

...Om even voor acht is mijn maag voldoende gevoed en wordt het tijd voor de laatste gang door het hotel. Ik groet een ieder en bedank ze voor het fijne verblijf met een tot ziens en tot een volgend jaar!

Ik neem het mee in mijn gedachten en doe net of ik morgenvroeg de gordijnen open schuif om te zien hoe het weer is boven de ThunerseeKijk niet achterom, ik stap pardoes in de auto en start de nog koude motor en rij weg zonder om te kijken of een blik van de omgeving in mijn achteruitkijkspiegel! Waarom kijk ik niet? Ik neem het mee in mijn gedachten en doe net of ik morgenvroeg de gordijnen open schuif om te zien hoe het weer is boven de Thunersee. Wat zal het worden vandaag? Wallis of blijf ik aan deze kant. Ik neem ze allemaal mee in de auto, ik denk aan Frans, Ans en ben weer in het Lötschental en zie de Lonza stromen ik loop over het bruggetje en wandel mee met Frans en Ans. Ik kom later die dag terecht in Fiesch en denk even aan Rita die hier kortgeleden ook geweest is en voor ik het weet sta ik bovenop de Eggishorn en wordt een droom werkelijkheid. Ik zie voor het eerst met eigen ogen de Aletschgletsjer en geniet er volop van. Ik rij verder en kom in Ernen en Munster en geniet van deze Zwitserse dorpen wat is het er mooi. De passenrit doet mij denken aan de Subaru van Reeskees en zie ik daar niet die rare schotels op de berg staan? Op de Nufenenpas bedacht ik me dat Anita daar zo vervelend was gevallen en een mopperende Kees vanwege haar gympjes. In Glüringen zag ik Sandra, Bart en de hond Bo en genoot mee van hun uitzicht over het Gomstal. Toen ik het koud had en de regen even gestaag naar beneden viel kwam daar Bert voor ogen en wat had ik het goed zo met mijn nieuwe wandelkleding dankzij zijn adviezen....

Ik denk aan Frans, Ans en ben weer in het Lötschental en zie de Lonza stromen ik loop over het bruggetje en wandel mee met Frans en Ans.
Ik denk aan Frans, Ans en ben weer in het Lötschental en zie de Lonza stromen ik loop over het bruggetje en wandel mee met Frans en Ans.
Ik zie voor het eerst met eigen ogen de Aletschgletsjer en geniet er volop van.
Ik zie voor het eerst met eigen ogen de Aletschgletsjer en geniet er volop van.
Op de Nufenenpas bedacht ik me dat Anita daar zo vervelend was gevallen en een mopperende Kees vanwege haar gympjes.
Op de Nufenenpas bedacht ik me dat Anita daar zo vervelend was gevallen en een mopperende Kees vanwege haar gympjes.
De passenrit doet mij denken aan de Subaru van Reeskees
(Foto: De Totensee op de Grimselpass) De passenrit doet mij denken aan de Subaru van Reeskees.
Mijn bank richting Ueschinental...Ineens was daar de grens en al die tijd zat ik in mijn droom waar de mist die dichter om mij heen werd nog een stukje aan mee hielp. Ik rij Frankrijk binnen en mijn gedachten dwalen weer terug, wat heb ik een fijne berichten gehad van Frans en wat een meeleven! Goh! Die mist doet mij denken aan afgelopen woensdag toen de nevel ook zo laag hing bij de Engstliggenalp. Toch mooi die foto’s daar rondom Adelboden met al die herfstkleuren. Ik zet een ceedeetje op met Zwitserse muziek, ooit gekregen van mijn reisvriend. Ik trommel vrolijk mee op het stuur met het ritme van de muziek en bedenk me dat de compagnon van Rosemarie in restaurant Bad ook actief bezig was met deze muziek en ook nog een aardige jodelpartij naar voren kon brengen! Ineens houdt een wagen voor mij in en gaat langzaam rijden, oh ja, de grens van Luxemburg en rij verder België in. Ook hier hangt nog steeds een dikke grijze deken om mij heen en mijn gedachten gaan naar Anja. Anja heeft mij al weken voordat ik naar Zwitserland ging adviezen gegeven voor de Autoverlad in Kandersteg en om naar Betten te gaan om zo ook de Aletschgletsjer te kunnen gaan bewonderen. Ineens is de mist verdwenen en sta ik voor ik het weet in een file. Ongeluk gebeurd vlak voor Brussel. Even later kan ik weer doorrijden richting Antwerpen. Het verkeer verandert van stijl. Op de zesbaansweg vliegt het verkeer om mij heen van links naar rechts. Ik wil verder met mijn gedachten maar moet erg op het verkeer letten. Oh ja, mijn Els verwacht mij tegen halfzes, dan gaan we met een vriend van ons een hap doen bij de plaatselijke Chinees! Ik moet voorsorteren voor de richting Breda en bedenk me dadelijk ook de afslag Waalwijk te zien! ...
Even voorbij de Giessbachfalle
Even voorbij de Giessbachfalle

...Ja, wat is dat contact met Waalwijk toch leuk en heb ik het afgelopen jaar genoten van de website van Frans. Mijn omgeving heeft het allemaal moeten aanhoren, er ging geen visite voorbij of ik had het wel over JacoPlaza en de leuke gesprekken die we hadden op het forum.
De Moerdijkbrug inmiddels gepasseerd het zonnetje schijnt volop gelukkig nog een beetje fijn weer bij terugkomst. Ik bedenk me dat ik niet achterom gekeken heb maar met mijn gedachten wel. Over de Brienenoordbrug even verder de afslag richting Utrecht nemen en daar is al het bord richting Nieuwerkerk a/d IJssel. Ik parkeer mijn auto op het vaste plaatsje en sta voor de achterdeur een hartelijke begroeting volgt en geniet van de parfumgeur die bij Els hoort. Op tafel een overlijdensbericht van een tante en de kredietcrisis duurt voort, ik ben weer thuis. Maar dat neemt niet weg dat de herinnering mede door de foto en video-opnamen niet meer weg te wissen zijn, dus toch lekker een tijdje nagenieten!

En jullie forumvrienden genieten hopelijk ook weer een beetje mee?
Pluk de dag, het leven is soms zo kort!

Hartelijke groeten,

Jos Holterhues.

Beste Jos,

Het was een hele klus. Maar elk moment heb ik er met even veel plezier aan gewerkt. Jouw mijmeringen deden ook mij terugkijken. Sommige gebieden uit dit verslag kwamen mij bekend voor en riepen herinneringen op, met andere heb ik kennis gemaakt en maken me nieuwsgierig.

Jos, ik hoop dat anderen net zoveel plezier aan jouw verslag beleven zoals ik dat tijdens het maken heb gedaan.

Groetjes,

Frans Jacobs.

 
naar boven
 
vorige pagina /
naar boven
/ volgende pagina