Klik hier om naar de Startpagina te gaan
of ga naar JacoPlaza voor
meer informatie.
Klik hier om naar de Startpagina te gaan
of ga naar JacoPlaza voor
meer informatie.
Ans en Frans Jacobs, Frans en Ans Jacobs,
Ans Jacobs, Frans Jacobs, Vakantie in Kaltenbach in het Zillertal (Oostenrijk) in Ferienwohnung Schaffenrath en in Schnauders (Feldthurns in Zuid Tirol, Süd Tirol) in Rafaser Appartments van familie Torggler
Zillertal, Bruck am Ziller, Imming, Schlitters, Gagering, Hart im Zillertal, Nierderhart, Fügen, Fügenberg, Pankrazberg, Uderns, Haslbach, Ried im Zillertal, Kaltenbach, Stumm, Ahrnbach, Stummerberg, Aschau im Zillertal, Erlach, Distelberg, Haslach, Rohrberg, Zell am Ziller, Unterberg, Gerlosberg, Hippach, Ramsau im Zillertal, Schwendau, Eckerlau, Mayrhofen, Finkenberg, Tux, Tuxertal, Hintertux, Hintertux gletscher, Gerlos, Ried, Gmünd, Speicer Durlaßoden, Andorf, Krimml, Oberkrimml, Krimmlerfälle, Krimmler Wasserfälle, Wald im Pinzgau, Rosental, Innsbruck, Hall, Schwaz, Rattenberg, Alpenzoo, Zillertaler Höhestrasse, Achensee, Hintertuxergletscher, Ahorn, Ahornbergbahn, Falzturnalm, Kufstein, St. Johann in Tirol, Rofan, Rofanberg, Brixen, Bressanone, Seiseralm, Bozen, Bolzano, Molveno, Feldthurns, Gufidaun, Ortisei, Hell, Camping Hell, Kamping Hell, Lago di Molveno, Pertisau, Rofangarten, Rofansiedlung, Jenbach Lächenwiese, Eben am Achensee, Strass im Zillertal, Wiesing, Buch bei Jenbach, Münster, Kramsach, Breitenbach am Inn, Radfeld, Radfeld, Hanzenberg, Schlegeis, Schlegeis Stausee, Feldthurns, Wiesenrain, kerschbaumer, Torggler, Rafaser Appartments, Schnauders, www.rafaser-appartments.it, Zell am Ziller, Schwarzachgrund
| Zell am Ziller en Schwarzachgrund |
|---|
Ook kunnen we meer dan tevreden terugkijken op onze vakantiewoningkeuze. Dit hadden we nog niet eens durven te dromen. We wisten dat de woning groot was, maar de foto’s op de website doen geen recht aan de schoonheid die we hier aantroffen. De woning was groter dan verwacht, maar ook zeer luxe ingericht en van alle gemakken voorzien. Silvia, de eigenaresse? Werkelijk een schat van een mens. Zo vriendelijk, zo attent, zo zorgzaam en altijd voor je klaarstaan. Het zal pijn doen om afscheid te nemen. Wanneer ik buiten op het balkon sta, zie ik de bijna vertrouwde blauwe lucht. De eerste zonnestralen proberen al over de berg heen ons balkon te verwarmen. Aan de spoorwegovergang wordt hard gewerkt; er wordt een nieuwe asfaltlaag gelegd. De kleine camping tegenover onze woning begint ook tot leven te komen. Een oude man staat zich in de buitenlucht te wassen. Anderen lopen met hun chemisch toilet naar het sanitairgebouw of gaan er om een andere reden heen. Kom, het wordt tijd om plannen voor deze laatste dag te maken... Wanneer ik buiten op het balkon sta, zie ik de bijna vertrouwde blauwe lucht. |
        |
 |
 Zell am Ziller
Zell am Ziller dat op het snijpunt ligt van twee belangrijke wegen, te weten de weg naar Mayrhofen en de even drukke pasweg naar het Gerlostal, is Zell am Ziller een drukke plaats. Voor het verkeer is er een omleidingsweg aangelegd, zodat het dorp wat ontlast wordt. Op de plaats waar in de 7e eeuw een sobere kluizenaarswoning Zell stond, staat nu de roze parochiekerk van Zell, die diverse malen is verbouwd. Nu is het een van de belangrijkste barokkerken van Tirol. In de achthoekige koepel zijn fresco’s te zien die in 1779 gemaakt zijn door Franz Anton Zeiller uit Reutte. Er strijken heel wat vakantiegangers in het op de rechteroever van de Ziller liggend dorp neer, waar mooie wandelingen te maken zijn. Bijvoorbeeld naar het witte koepelkerkje Maria Rast (18e eeuw), dat met rode torentjes gesierd is. Het stucwerk en de plafonschilderingen zijn van de hand van de Wessobrunnermeester J.M. Schmutzer. Dit bedevaartkerkje staat vlak bij de weg , die zich omhoog slingert naar het Gerlostal, op de Hainzenberg waar vroeger een goudmijn was. Het is moeilijk te zeggen wat daar mooier is, het kerkje of het uitzicht. Maar een ding staat vast: het mooiste uitzicht bij Zell geniet u vanaf het zonneterras van Alpengasthof Gerlosstein aan het eind van de Gerlosteinbahn, die zijn dalstation aan de weg in het Gerlostal heeft. Van het bergstation komt de Arbiskogel (1830 m) binnen bereik. Boven dit prachtige, om zijn flora bekende gebied verheft zich de karakteristieke, steile Gerlossteinwand (2166 m), vanaf het bergstation 1 ½ à 2 uur te bereiken. Aan de noordoostkant van Zell gaat een weg naar de elektrische centrale van de Gerloskraftwerke. Van die weg gaat de Grindlalmbahn naar de Grindlalm. Vandaar gaat een smalle weg naar het mooie uitzichtpunt Enzianhof-Gerlosberg. Van Zell uit gaat de Kreuzjochbahn naar de Wiesenalm en naar de Rosenalm aan de voet van de Kreuzjoch. De grootste toeloop heeft Zell am Ziller waarschijnlijk op de eerst zondag in mei, de dag van het eeuwenoude Gauderfest. Behalve van folkloristische optochten valt er die dag te genieten van volksdansen, worstelen, dierengevechten, gevechten tussen rammen en van Gauderbier en Gauderwurst. |
 |
 |
Peter en Emmy, de connaisseurs van deze omgeving, hebben ons verteld dat daar een goede Konditorei is. We spreken af, dat we elkaar om elf uur in Zell am Ziller ontmoeten. Nou het zal niet veel later zijn geweest. Onze C-Max was nog maar net geparkeerd of Kees en Anita kwamen vanaf het station aangefietst. Lang hoeven we naar de Konditorei te zoeken. We nemen achter op het terras plaats en bestellen een heerlijk stuk taart met cappuccino. Kees en Anita vertrouwen het weer niet, maar willen toch richting Mayrhofen fietsen. Ans en ik maken nog eerst enkele foto’s. Echter, Zell am Ziller mag dan ’s avonds leuk verlicht zijn, overdag valt er niet veel te beleven. Kortom: waar meermans komt, moet mindermans wijken. In het park eten we onze boterham met ei en spek op en overleggen wat we gaan doen. Zelf wil ik het rustig aan doen en voel wel iets voor Mayerhofen. Dan kunnen we samen met Kees en Anita nog wat door het dorpje wandelen. Ans voelt meer voor het Schwarzachgrund. Ans wil per se naar Schwarzachgrund. Peter en Emmy hebben aangegeven dat daar een wandeling door het dal gemaakt kan worden, die ook geschikt is voor mijn scootmobiel. Ans en ik trekken dan ook ons plan. Kortom: waar meermans komt, moet mindermans wijken. Vanuit Zell am Ziller rijden we dan ook richting Gerlos. Negen kilometer en vele bochten verder vinden we Schwarzachgrund. We slaan rechts een kleine weg in en kunnen onze C-Max tussen de bomen parkeren, naast de andere auto’s...
|
 Ans vertelt
Frans begint niet echt enthousiast aan de wandeling en ik moet de weersontwikkeling achter ons goed in de gaten houden. Het is een iets stijgende weg dat langs een beekje loopt. We moeten door een poortje en even later zien we een aantal koeien over de weg lopen. Een aantal van de dames heeft veel aandacht voor Frans en zijn scootmobiel. Langs de weg zie ik een murmeldier dat ik even op de video moet zetten want daar kan ik verder mee inzoomen, dan met mijn fototoestel. We lopen verder en komen langs die ‘Letztes Plumpklo Tirols’: een houten wc met een bakje stro. Niet veel later splits de weg zich in tweeën. De ene weg gaat naar Brandeberg Joch, dat vanaf hier nog 3 uur te gaan is. Wij gaan richting Schwarzach alm. Niet veel later staan we op de weg boven de hut/restaurant op de Schwarzachalm. Het is er druk en het gaat er gezellig aan toe. Voor de hut staat een drukdoende man die het nodige kabaal maakt. Hij lijkt op een tonprater, maar dan zonder ton. Zijn verhaal schijnt aanstekelig te werken op de lachspieren van zijn toehoorders. Er wordt in ieder geval hartelijk gelachen. Wij verstaan er niet veel van. Frans wil er geen koffie gaan drinken omdat hij dan met zijn scootmobiel door dat zootje ongeregeld moet rijden. Een handeling, die hij op dit moment niet zo ziet zitten; volgens Frans is er een geheide kans, dat hij het mikpunt gaat worden van die drukdoener. Wij zijn daarom meteen de terugweg aangevangen. Op verzoek van Frans, ga ik na een tijdje in de scootmobiel rijden; Frans wil namelijk ook wat lopen. Een groep mannen en vrouwen lopen ons voorbij. De mannen blijven plots voor de beek staan. Een van de mannen pakt een videocamera en begint te filmen. Ik zie dat ze een vogeltje aan het filmen zijn. Hij wil ons in het dialect uitleggen wat voor vogeltje het is, maar eerlijk gezegd begrijpen wij er niets van. Het zal wel een zeldzaam vogeltje zijn, eenzelfde vogeltje zoals we dat ook wel eens bij Schloss Trauttmansdorff hebben gezien. De man echter, is totaal van streek en blijft filmen. Wanneer de vogel even later is gevlogen, keert de rust in het groepje terug en moet er haast worden gemaakt willen de dames niet uit het zicht verdwijnen. Na een toch wel mooie wandeling gaan we om 16.29 uur naar huis. De terugreis verloopt vlotjes en om 16.57 uur stappen we voor de deur uit. Kees en Anita zijn ook net terug van hun fietstocht en zij hebben wel tot Mayerhofen gefietst. |
           |
 |
| ...Het eerste deel van de tocht is redelijk begaanbaar. Het tweede deel stijgt hier en daar iets meer, maar ook deel, waarnaast een beek stroomt, is eveneens goed begaanbaar. Eenmaal bij de Schwarzachtalalm Hütte, blijkt het redelijk druk te zijn. Zo te horen en te zien is de sfeer goed, maar het is niet datgene wat Ans en ik zoeken. We maken derhalve rechtsomkeer. Iets drinken doen we deze keer thuis wel.... |
 |
 |
        |
 |
Hij drinkt normaal geen schnaps, maar voor de gezelligheid doet hij wel mee. ...’s Avonds gaan we naar Silvia. De woning zal betaald moeten worden. Toch! We mogen bij Silvia binnenkomen en staan meteen versteld van de sfeervolle hal. Tenminste, wij vinden het enorm sfeervol. Voor Silvia hoeft dit allemaal niet, die heeft het liever wat ‘gewoontjes’. Door onze enthousiaste reactie, laat ze ons de woonkamer zien. Werkelijk fantastisch zijn de houten plafonds. In onze vakantiewoningen waren de balken van de plafonds al bewerkt, maar hier zijn ze ontzettend mooi met een fraaie indeling. De keuken? Tja, daar zou menige vrouw ontzettend jaloers op worden. Maar goed, we zetten ons neer in de keuken en Silvia komt meteen met een fles schnaps aanzetten. Zelf drinkt Silvia er geen, maar onze glazen worden des te sneller gevuld. Enne…, ze heeft die schnaps werkelijk in alle smaken. Even later zijn onze glazen dan ook gevuld met Zirbel. Wanneer ze onze glazen ook nog vullen met schnaps van een of andere bessensoort, vinden we het welletjes. Dat denken we tenminste. Want man lief komt thuis. Hij drinkt normaal geen schnaps, maar voor de gezelligheid doet hij wel mee. Niet veel later zijn onze glazen wederom gevuld en wordt er weer geproost. De gezelligheid stijgt met de minuut. Rond half tien maken we er een einde aan. Morgen moeten we weer vroeg uit bed. Dan gaat de reis naar Feldthurns. |
 |
||
/ volgende pagina  |
Vrijdag, 28 augustus
...Eigenlijk willen we het met ons viertjes rustig aandoen vandaag. We besluiten om in Zell am Ziller een kopje cappuccino te gaan drinken. Peter en Emmy, de connaisseurs van deze omgeving, hebben ons verteld dat daar een goede Konditorei is. Kees en Anita gaan er op de fiets naar toe. Ans en ik nemen de auto. Wat we daarna doen? Tja, dat zien we dan wel weer.