Klik hier om naar de Startpagina te gaan
of ga naar JacoPlaza voor
meer informatie. Ans en Frans Jacobs, Frans en Ans Jacobs,
Ans Jacobs, Frans Jacobs, Nadelgrat, Graechen, Grächen, Gruber, Rittinen,
Mattmark, Mattmarksee, Mattmarkstuwmeer, Monte Rosamassief, Durfourspitze,
Visp, Täsch, Gornergat, Gornergratbahn, Zermatt, Matterhorn, Mattertal,
Wallis, Valais, Riederalp, Riderfurka, Aletsch, Aletschgletscher, Aletschwald,
Bettmeralp, Mörel, Rhônedal
Koffie maakt ons wakker en snel smeden Ans en ik onze plannen: vandaag wordt het Riederalp en de Aletschgletscher. We willen snel vertrekken, maar ergens tussen kwart voor negen en negen uur verschijnt Dien met blik en handveger voor het raam: moet z.g.n. de trap vegen. Volgens mij zit Dien verlegen om een praatje en we nodigen haar dan ook uit om even binnen te komen. Het is heerlijk om met een 84-jarige vriendelijke, actieve vrouw, die nog overal interesses in heeft, een praatje te maken. Dien doet ons dan ook uitvoerig verslag van alles wat zij gisteren hebben beleefd. Maar goed, aan alles komt een einde, dus ook aan ons gesprek met Dien. ... |
 |
 |
| ... Om 9:30 uur kunnen Ans en ik vertrekken naar Mörel. In Mörel parkeren we onze Astra in de parkeergarage bij het kabelbaanstation naar Riederalp. Om goed 11:35 uur zitten Ans en ik in de cabine van de kabelbaan naar Riederalp en maken onze eerste foto’s. ... |
 |
 |
| ... In Riederalp trakteren we onszelf eerst op een kop cappuccino – nee, niet te vergelijken met de heerlijke Italiaanse cappuccino – met appelgebak, opgesierd met een flinke toef dikmakende slagroom. ... |
|
Over Riederalp Vanuit Mörel gaan kabelbanen naar Riederalp (560 inw., 1950 m.). Bij mooi, helder weer zijn de Walliser Alpen in volle glorie te zien, vierduizenders zoals Matterhorn, Weisshorn en Mischabel-groep bepalen domineren het uitzicht. Het toerisme is hier al vroeg begonnen, ook hier waren het met name de Engelsen die dit mooie stukje Wallis het eerst hadden ontdekt. Vrijwel alle Stadels, de vroegere boerenschuren voor het zomerse verblijf van de koeien op de alp, zijn nu omgebouwd tot vakantiewoning. In Riederalp is er in een stadel een alpine-museum ingericht, waarin op elke woensdagochtend een demonstratie kaasmaken gegeven wordt. Samen met de Bettmeralp is het gehele gebied autovrij. Bettmeralp bereikt
u te voet in een klein uur, maar er rijdt ook een busje tussen beide dorpen.
In de zomer is het wandelen de belangrijkste sportieve bezigheid, en wie
een keuze moet maken uit de vele bestemmingen moet zeker kiezen voor een
tocht door het Aletschwald. |
 |
 |
|
... Om twaalf uur lopen Ans en ik richting de Riederfurka. Vanuit de verte is reeds de Villa Cassel te zien waar ooit Churchill logeerde. Even buiten Riederalp eten we eerst wat brood terwijl we uitkijken over de Walliser alpen, hetzelfde muurtje waar we in 1999, samen met Gerard en Corry, ook op zaten. ... |
 |
|
|
Over Villa Cassel Villa Cassel is genoemd naar een Engelse bankier die in het begin van de 19e eeuw op advies van zijn arts zijn vakantie in deze villa doorbracht. Hij liet deze villa bouwen omdat de kamers in het hotel Riederfurka hem te eenvoudig waren. Nu heeft de Zwitserse Natuurbescherming er een permanente tentoonstelling over flora, fauna en geologie van het Aletschwald ondergebracht. P.S. Over smaak valt niet te twisten en over het nut van de functie die deze villa op dit moment vervult bestaat geen twijfel, maar persoonlijk vind ik het een gedrocht dat niet thuis hoort in dit prachtige berglandschap. |
 |
| ... Even later lopen we verder naar Riederfurka en op het einde van de klim, kijken we achterom en maken snel wat foto’s van het landschap. ... |  |
 |
 |
... Vanuit Riederfurka maken Ans en ik een wandeling door het Aletschwald. We besluiten om eerst over de beneden Waldweg te lopen en over de boven Waldweg terug te keren. In 1999 hebben we al een wandeling over de boven Waldweg naar Moosfluh gemaakt. Toen liepen we door de sneeuw, nu schijnt de zon volop en bereikt de temperatuur zomerse waarden. Al meteen nadat Ans en ik het Aletschwald ingaan, raken we onder de indruk van de mooie herfstkleuren. ... |
... Op het einde van de onderste Waldweg, komt de Aletschgletscher in zicht en wordt het tijd om foto’s te maken. De wortels van een boom met de naam Bischofssitz lenen zich uitstekend om deze klus zittend te klaren. Echter, niet alleen de Aletschgletscher maakt indruk, ook de omgeving is imponerend en moet dan ook op het digitale geheugenkaartje worden vastgelegd. ... |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| ... Op de splitsing, waar de weg zich vertakt naar de gletsjer en de bovenste Waldweg, pauzeren wij even voor het eten van wat brood. Terwijl we hier zitten komt er net een gezelschap uit Nederland omhoog van de gletsjer. We maken een praatje, eten ons brood op en even later klimmen Ans en ik het steile padje verder omhoog naar de bovenste Waldweg. ... | |
 |
... Het uitzicht van de bovenste Waldweg is nog mooier, Ans en ik komen dan ook niet uitgefotografeerd. Elke meter die je klimt en elke positie die je inneemt, geeft je een andere kijk op de gletsjer en het prachtige landschap in warme herfstkleuren. ... |
... Maar goed, ook al is het landschap nog zo mooi en geeft het maken van foto’s je nog zo veel voldoening, de vermoeidheid slaat toch genadeloos toe. Sjokkend achter Ans, ben ik blij om op Riederfurka aan te komen. We trakteren onszelf op een kop koffie en tegen de avond, wanneer we terugkeren en de schaduwen langer worden, is het nog steeds aangenaam op het terras met uitzicht over het Aletschwald; we verlaten het dan ook met tegenzin. ... |
 |
 |
... Voordat Ans en ik afdalen naar Riederalp en met de kabelbaan terugkeren naar Mörel, nemen we eerst nog even de tijd om het landschap op deze prachtige dag, onder het genot van het eten van een appel, op onszelf te laten inwerken. Op de terugweg doen we nog even wat inkopen bij de grote Carrefour in Visp. De weg naar Rittinen verloopt verder zonder al te noemenswaardige problemen. ’s Avonds zitten we, licht verdoofd van de wijn bij het eten, onderuit gezakt in de heerlijke stoelen van onze vakantiewoning en beseffen maar al te goed dat we twee geluksvogels zijn. ... |
... Eerder, het kan zaterdag of zondag zijn geweest, had Magda gevraagd of wij interesse hebben in twee goedkope kaartjes voor een treinreisje van Brig via Domodossola naar Locarno. De trein rijdt vanaf Domodossalo over een hele reeks mooie bruggen en door tunnels door het Val d'Ossola. Terwijl Ans al in bed ligt wordt er gebeld aan de deur van onze vakantiewoning, het is Magda. Magda staat op het punt om te vertrekken naar het ziekenhuis in Visp voor haar nachtdienst (Magda is verloskundige). Magda: "Er is nog maar één kaartje verkrijgbaar, moet ik het kaartje meebrengen?". "Natuurlijk!", antwoord ik. "Het andere kaartje moeten jullie dan zelf kopen.", voegt Magda toe. Even later vertrekt Magda. "Fijn Ans! Ik verheug me nu al op het treinreisje naar Locarno!". Psss, geen antwoord. Ans slaapt al. |
volgende pagina  |
